Τιποτ'αλλο δεν ζητω παρα να με εγκαταλειψει η μνημη μου.

H αληθεια δεν χαλασε ποτε καμια ψυχη

σε αντιθεση με την προδοσια που μπορει να πληγωσει

μη αναστρεψιμα.

Οι εξουσιες εχουν ηδη δωθει...

παλι απο τον εναν.

Μακρια...ποιος το ορισε?

Αγαπημενοι....κι αλλο ψεμμα?

Οταν...

λεω οταν...

το "εμεις" γινει συνειδηση

τοτε μπορει...

λεω μπορει

και να καταφερεις να μπεις

"στον ουρανο του τιποτα 

με ελαχιστα "

Εχεις πολυ δρομο ακομη...

Οι "μεσιτες καθοδηγητες"... διαθεσιμοι ,ανυμπορα "μωρα" μου...

Οι σταυροι... χαϊμαλια για "ουαου".

Ο δικος μου "χρονος" προκαθοριστηκε,

κατατεθηκε κι εξαϋλωθηκε με την αρπαγη του 

απο....

ανασασμους φονιαδες!

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

"Αηδίες - ο χρόνος έγινε για να κυλάει

οι έρωτες για να τελειώνουν

η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο

κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο

με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,

μονάχα όποιος τα διψάει όλα

μπορεί να με προφτάσει,

ότι ζήσαμε

χάνεται,

γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου

και μόνο καμμιά φορά,

τις νύχτες,

θλιβερό γερασμένο μυρηκαστικό τ' αναμασάει η ξεδοντιασμένη

μνήμη,

όσα δε ζήσαμε

αυτά μας ανήκουν -"

- 25η ΡΑΨΩΔΙΑ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ - Τάσος Λειβαδίτης -