...μα κατι αλλο ζητω
Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή ενώ χάνουμε ολοι εμείς.
Πώς οι αξίες γεννιούνται
κι επιβάλλονται πάνω σ’ αυτό που πρώτο λιώνει:
το σώμα.
Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ’ ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει…
Αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυασμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας.
Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο∙
πέταλα, αναστεναγμούς, αποχρώσεις
τα πετάω.
Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω∙
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό τού τίποτα
με ελάχιστα.
Λατρεμένο...Τυχερή.!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αναλλοίωτα δεν έχουν σχέση με το σώμα..ενα τίποτε είμαστε και μόνο με 21 γραμμάρια περνούμε στον Ουρανό του παντα..
Ταπεινοι και λιτοι.
ΔιαγραφήΑν μη τι αλλο προσπαθησαμε
να δειξουμε την αξια του τιποτα
στο απολυτο "εγω"!
Καποιοι κανουν λαθος και ζυγιζουν καρδια
αντι για ψυχη.
Ας ειναι.
Καληνυχτολουλουδο,νεραϊδα...
Δεν έχω λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συνεπήρε το βίντεο( ανατριχιάζω πάντα όταν ακούω απαγγελίες από τον ίδιο το δημιουργό).
Προσπαθώ ακόμα να το χωνέψω....
Σε φιλώ!
Aκουσε λιγο και το επομενο τραγουδι,αν θες,με τον Θανο.
ΔιαγραφήΘα σου αρεσει.
Το άκουσα το κομμάτι. Και πραγματικά μου άρεσε :))
ΔιαγραφήΠολυ τυχερη υπεροχο το βιντεο και το ποσο μου αρεσει η Αγγελακη Ρουκ καποτε σε μια συνεντευξη μου αρεσε ο λογος της «Γεννιόμαστε με το ερώτημα της ύπαρξης. Μορφωμένοι και αμόρφωτοι ξυπνάνε το πρωί και αναρωτιούνται πώς βρέθηκαν εδώ». Σε ευχαριστω που το μοιραστηκες αγριομελακι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που πρεπει να μενει κλειδαμπαρωμενο
Διαγραφήειναι το κακο "εγω".
Ολα τα υπολοιπα πρεπει να μοιραζονται.
Οσο μπορω θα το κανω.
Να εισαι καλα,φιλη μου...
Οταν η γη δεν μας αγαπά
ΑπάντησηΔιαγραφήτοτε ο ουρανός γίνεται για ολους μια αγκαλιά
Τυχερή που άκουσες την ποιήτρια...
Δυσκολευομαι,Velvet μου,να δεχθω
Διαγραφήη γη να μην μας αγαπα.
Και υποθετω πως,οταν καταλαβει
πως εχουμε κανει τον κυκλο μας,
ανοιγει τον ουρανο για να μη βαριομαστε...
κρατωντας αναμνηστικο κατι απο το σωμα μας.
Μμμμμ....καλυτερο.
Την Κατερινα την εχω συναναστραφει κι αλλη φορα.
Ειναι για γουτσου γουτσου...υπεροχο πλασμα!
Φιλιά.
Καλώς σε βρίσκω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαίσιο ήταν. Δεν είχα διαβάσει Αγγελάκη Ρουκ στο παρελθόν,
και να 'σαι καλά που το μοιράστηκες μαζί μας.
Μου έδωσες νέα γεύση ποίησης.
Σκάλωσα στο παρακάτω κομμάτι του ποιήματός της,
και δεν λέω να ξεσκαλώσω... σμιλεύτηκαν μέσα μου
αυτομάτως.
"Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ’ ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει…"
Χαιρετώ σε με ανοιξιάτικο χαμόγελο.!
Καλημερα,αορατη.
ΔιαγραφήΤο βιντεο περιλαμβανει ολη τη βραδια,με απαγγελιες
και μελοποιημενα τραγουδια της απο τον Θανο Ανεστοπουλο.
Αν ξαναγινει τετοιο δρωμενο θα σας ενημερωσω μηπως μπορεσει
καποιος να την απολαυσει απο κοντα.
Οι ευαισθητοι....σμιλευουν.
Οι αναισθητοι ειναι προ πολλου....τελειωμενοι.
Να εισαι καλα!
Θεϊκό δρώμενο και αγγελική συνάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταλάβαμε κι εμείς οι αδαείς απόψε.
Πάντα μελένιες βόλτες να έχεις!
Και να μας παίρνεις απ' το χέρι μετά, να μας ανεβάζεις λίγο πιο πάνω...
:(
Διαγραφή