Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Θεατρο σκιων...

Μιλαω με τη σκια μου.
Επιμενει πως εγω
ειμαι η δικη της σκια!


"Στα ισα το παιχνιδι" μου λεει.

Κι ενιωσα τον ηλιο 
να την χτυπαει στην πλατη
και να γινομαι σαρκα 
ανυποστατη.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

8 σχόλια:

  1. Είναι όλα θέμα οπτικής... αρα και υποκειμενικά... ;)

    Φιλάκια πολλά και υπέροχες λιακαδένιες καλημέρες σου στέλνω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλεινω τα ματια.
      Για μια στιγμη δεν θελω καμμια οπτικη.
      Θελω απλα να ονειρευτω...
      ΑΠΛΑ
      ΝΑ
      ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ!

      Διαγραφή
    2. Όποτε την πλησίαζα αυτή έφευγε.Σαν να μην ήταν δική μου σκιά.Ώσπου άναψα ένα φως κι από λάθος την έδιωξα.Τώρα κάθομαι στα χαλάσματα του μυαλού μου και περιμένω να ΄ρθει βράδυ μήπως και την αντικρύσω... να τη δω!
      Καλό σου βράδυ agriomeli μου... με σκιά!:-)

      Διαγραφή
    3. Στα χαλασματα περιμενουν πολλοι.
      Παμε ενα γυρο το κρασακι
      μηπως και ξεχαστουμε ...

      Τσακισμενη καληνυχτα(ακομη),καλε μου Νικο.

      Διαγραφή
  2. Εγώ λέω πάλι να πάρεις πίσω το ρόλο σου! Τον πρωταγωνιστικό!
    Γιατί τον χαρίζεις έτσι;
    Φιλιά, καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας εισπραξουν οι κομπαρσοι
      το χειροκροτημα...
      "Καθολου δεν με μελει,
      των λουλουδιων το μελι
      μ'αρεσει πιο πολυ"

      Χαδι.

      Διαγραφή
  3. Σάρκα ανυπόστατη;
    Και στο έχω πει, μην παίζεις με σκιές.
    Παραπλανούν και αποπροσανατολίζουν.

    Φιλί ονειρεμένο Αγριομελάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν μικρα παιδια μερικες στιγμες
      παιζουμε....κυνηγαμε τη σκια να πιασουμε
      και συνεχως φευγει τοσο οσο...

      Κι ολο γραφουμε στο κυμοθαλασσο
      για να δουμε να τα σβηνει το κυμα...
      Παραμενω ακομη παραπλανημενη και αποπροσανατολισμενη
      "γιατι καρδια μου,αγαπαω τα καρφια μου".

      Μη με μαλωνεις..ολα θα γινουν στην ωρα τους...ναι?

      :((

      Διαγραφή