Τους ηλιους που φιλιωσα ενω απεχθανομουν.....................Δροσια το βλεμμα σου!
Το κρυο που αψηφισα και πεταξα το παλτο........................Ζεστη η συνυπαρξη σου!
Τη βουη των ανθρωπων που αρχισα να την σιγοτραγουδω.........Ησυχη η ανασα σου!
Τη φτωχεια που με κυνηγαγε κι ομως της κρυφτηκα.............Πλουσιο το κουραγιο σου!
Θυμαμαι.......
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΝΑ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΟΥΝ...............................Και χαθηκε η ζωη μου(θαρρω)
Μια ηλιαχτιδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου