Θελησα ν'ανακαλυψω
τις λαικες παροιμιωδεις νικες του καλου,
συναμα τις εναντιες διαγραφες
μιας κακιας εκβασης
και ξεκινησα να περπατω το
"αγαλι αγαλι γινεται
η αγουριδα μελι"
Ετσι συνηθιζεται....σωστα?
Οταν το βημα πατησε
πανω στο πρωτο αγαλι
με δρασκελια αδρεναλινης
λαχταρουσα για το δευτερο.
(πρωτο ανθρωπινο λαθος.....
ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ)
Γευθηκα την αγουριδα,
που σαν τωρα ακομα
και σαν φυτιλακι που σιγοκαιει
ενοχλει τον σταφυλιτη μου
μα η γευσηφρονη μνημη-εστω- του μελιου
ποτε δεν παραλογισε
τις αισθησεις μου.
Το μονο που αποτυπωθηκε ηταν
το τσιμπημα της συλλογης του.
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
υπεροχο τελος!
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρεσε πολυ!
καλημερα!
Αχ,Κικη μου...
ΔιαγραφήΒαρυς ο ρολος του συλλεκτη...
ποσο μαλιστα....
του ρακοσυλλεκτη...
(ας με μαζεψει καποιος)
καλημερολουλουδο
Και το πιο χειρότερο agriomeli μου δεν είναι το τσίμπημα που μπορεί να ωφελήσει και να ξυπνήσει συνειδήσεις, αλλά αν δεν προλάβουμε να φτύσουμε γρήγορα την αγουρίδα, υπάρχει κίνδυνος στο τέλος να τη συνηθίσουμε!Πρώτα όμως πρέπει να την αναγνωρίσουμε, γιατί υπάρχουν αρκετοί που δεν την έχουν δει... και τότε θα χρειαστούν αρκετές ποσότητες μελιού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ομολογία έτσι... απ' το ίδιο επίπεδο!
Καλημέρα με χαμόγελα αφήνω!Να 'στε όλοι καλά!!!:-)))
Πολυ αργα για "μελια",Νικο μου....
ΔιαγραφήΗ αγουριδα κυριαρχησε
σε σημειο εμετικο.
(αουτςπαλιοκεντρι)
Καλημερολουλουδαμεβροχηςπαραπονοεπανωτους
Καλημέρα Αγριομελιώ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυπομονώ σημαίνει πως δεν γεύομαι...
είναι μάλλον ίδιον της φύσης μας να προτρέχουμε....
φιλιπουαργησεαλλαηρθεμεστονασεγλυκανει
Ειναι αυτο το "ολα"
Διαγραφήπου θελουμε να το κλεισουμε
σε μια τοση δα στιγμουλα...
μην τυχον και τ'αυριο
δεν εχει ουτε ο ,ουτε λ ,ουτε α.
φιλιαντιδοτοσεκεντριουειρωνια
Καλοκαίρι και δη Αύγουστο, δεν ξεκινάμε για τέτοιες ανακαλύψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον ας διάλεγες μια πιο επίκαιρη & ανάλαφρη: "Πάτησε κι ο Αύγουστος, η άκρη του χειμώνα"....
Λοιπόν, εμένα μ' αρέσει πολύ η φωτογραφία που διάλεξες!
Επίσης έχω την εξής απορία. Ανυπομονησία ή αδράνεια;
(Ξεκάρφωμα όλα, γιατί δεν βρίσκω ένα σχόλιο της προκοπής. Θέλει πολύ αγάλι να φτάσω στo συλλογισμό σου. Αν... και όποτε ;-)))
Τα δικα σου αγαλια,σαγαπακι
Διαγραφήειναι ψηλα στον ουρανο...
κι εγω ακομα αναρωτιεμαι
τι αρβυλακι να βαλω.
Για φτερα...ουτε λογος.
Ας παιξω λοιπον με τις αγουριδες μου
μπας και με πιασει φαγουρα στην πλατη
και "ξυπνησω".
ονειρευομαισυνυπαρξειςολωνμαςκιομωςαργουνοιχειμωνες
Δεν παραλόγισε τις αισθήσεις σου γιατί δεν ''κοιμήθηκες''ήσουν ξύπνια με τεντωμένες τις αισθήσεις..το τσίμπημα δεν ήταν τελικά ''επιφανειακό''..πέρασε ακόμα και στη φλέβα!!μου έλειψες melaki μου αγαπημένο!καλησπερολουλουδομελισενιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ομως,καλη μου Καιτουλα...
Διαγραφήηθελα τοσο πολυ ν'αφαιθω
σ'εναν αιωνιο ληθαργο...
Συντομαθαταπουμεναι?μακια
δεν ξέρω αν αυτό που νιώθω από αυτό το κείμενο είναι το σωστό, αλλά νομίζω ότι όλοι μας προσπαθούμε να κλείσουμε στιγμές που μας κάνουν να "υπάρχουμε" σε άλλη διάσταση, μέσα σε λέξεις και φράσεις που δεν περιγράφουν τα λόγια. αυτό το ΟΛΑ για λίγες μονό στιγμές ακόμα.. που τα τσιμπήματα μένουν τελικά για πάντα;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Χμ.. αυτό το πάντα ποτέ δεν μου άρεσε!)
Σε φιλώ
(δες το σαν ενα αρκουδακι ΠΑΝΤΑ.εται μονο ειναι αληθινο)
ΔιαγραφήΚαλημερα σειρηνα μας...
ακριβώς κρατάς μνήμη πετάς το κεντρί
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αγαλι αγαλι περνανε όλα
καλημεραμελενιοπλασμα
Το "περνανε ολα" με προβληματιζει.
ΔιαγραφήΣαν να προτρεχει η ζωη θαρρω.
Σχεδον κοβει το νημα του τερματισμου.
Καλημεραανθρωπετουκοσμουμου
Ωραία το έκλεισες....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι αγριομελάκι μου :)
κι ακομα....χαωδες το βλεπω,ευχουλα μου....
ΔιαγραφήΦιλιφιλακι