Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014
Τρίτη 26 Αυγούστου 2014
Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014
............................................Παιδικη χαρα.....................................
Η παιδικη μου χαρα
(κατ)εληξε
με τις τοσες μαχαιριες των "μη"
καθημερινα απο τα "αγαπημενα" μου προσωπα.
Τωρα εμαθα να ζω
στο δικο τους ασθενικο λουνα παρκ.
Σπρωξε με να παω λιγο πιο ψηλα...
Κουνια-μπελα ομορφη κοπελα.....
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Αοράτη μου....για σενα!
Μια μικρή ψυχούλα είμαι,
μη μου δίνεις άλλο πόνο.
Είναι εύκολο να λιώνω,
δύσκολο να μ’ αγαπάς.
Ένα σού ζητάω μόνο:
στους πολλούς μη με πουλάς.
Μια μικρή βροχούλα είμαι,
που τη στέγνωσε ο ήλιος.
Μείνε δίπλα μου σαν φίλος,
έχω ανάγκη από στοργή.
Ένα σού ζητάω μόνο:
των χειλιών σου τη σιωπή.
Μια μικρή πορτούλα είμαι,
δυνατά μην τη χτυπάς.
Είναι εύκολο να κλάψω,
δύσκολο να μ’ αγαπάς.
Ένα σού ζητάω μόνο:
σαν παιδί να με κοιτάς.
Ένα σου ζητάω μόνο:
την καρδιά μου μην πουλάς.
μη μου δίνεις άλλο πόνο.
Είναι εύκολο να λιώνω,
δύσκολο να μ’ αγαπάς.
Ένα σού ζητάω μόνο:
στους πολλούς μη με πουλάς.
Μια μικρή βροχούλα είμαι,
που τη στέγνωσε ο ήλιος.
Μείνε δίπλα μου σαν φίλος,
έχω ανάγκη από στοργή.
Ένα σού ζητάω μόνο:
των χειλιών σου τη σιωπή.
Μια μικρή πορτούλα είμαι,
δυνατά μην τη χτυπάς.
Είναι εύκολο να κλάψω,
δύσκολο να μ’ αγαπάς.
Ένα σού ζητάω μόνο:
σαν παιδί να με κοιτάς.
Ένα σου ζητάω μόνο:
την καρδιά μου μην πουλάς.
Σάββατο 16 Αυγούστου 2014
Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014
Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014
ΜΑΖΙ...Μαζι θα τα γευθουμε ολα...συγκινησεις,ομορφιες,ραγισματα.....Θελετε?
" Βρες μου πάλι τη φωνή μου,
που από φόβο σιωπά,
δεν τολμά, δε χτυπά
και δεν είναι δική μου..."
που από φόβο σιωπά,
δεν τολμά, δε χτυπά
και δεν είναι δική μου..."
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014
Παροιμια σε προσωπικο επιπεδο
Θελησα ν'ανακαλυψω
τις λαικες παροιμιωδεις νικες του καλου,
συναμα τις εναντιες διαγραφες
μιας κακιας εκβασης
και ξεκινησα να περπατω το
"αγαλι αγαλι γινεται
η αγουριδα μελι"
Ετσι συνηθιζεται....σωστα?
Οταν το βημα πατησε
πανω στο πρωτο αγαλι
με δρασκελια αδρεναλινης
λαχταρουσα για το δευτερο.
(πρωτο ανθρωπινο λαθος.....
ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ)
Γευθηκα την αγουριδα,
που σαν τωρα ακομα
και σαν φυτιλακι που σιγοκαιει
ενοχλει τον σταφυλιτη μου
μα η γευσηφρονη μνημη-εστω- του μελιου
ποτε δεν παραλογισε
τις αισθησεις μου.
Το μονο που αποτυπωθηκε ηταν
το τσιμπημα της συλλογης του.
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Τρίτη 5 Αυγούστου 2014
"χρονε με πηρες και με πεταξες,μα δεν ημερεψα λεπτο..." κι αν σε κοιταξω καταπροσωπα αγαπα με και δωσε μου στροβιλισμα ΣΤΕΡΝΟ...
" Να ξεστομίζω όπου γουστάρω τις βλασφήμιες μου
και να σκοτώνω όπως θέλω τις ασχήμιες μου,
γιατί όπως βλέπεις, δεν ημέρεψα λεπτό
κι αφού μου χρωστάς... `κείνο τον άνεμο ζητώ."
και να σκοτώνω όπως θέλω τις ασχήμιες μου,
γιατί όπως βλέπεις, δεν ημέρεψα λεπτό
κι αφού μου χρωστάς... `κείνο τον άνεμο ζητώ."
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)