Ειναι άλλο πραγμα ,σου λεω.

 Είναι η δόξα η μαζική,η απρόσωπη,η ανώνυμη.

Το πληθωριστικό χρήμα της ψυχής,πες,

που έστω και τέτοιο δεν το μισεί κανείς.

Και που αν είναι να την αποχτήσει 

ο ψοφοδεής κοσμάκης,

το βέβηλο πλήθος του Οράτιου,

πουλάει αδίσταχτα όλα του τα υπάρχοντα

στην αγυρτεία και την απάτη.

Συμπέρασμα:

Είναι άλλο πράγμα να σε πυρπολεί ο καημός του θανάτου,

και να τον κάνεις ανθρώπινη περηφάνεια,

επιστήμη,ανακάλυψη,υψηλή πολιτική πράξη,

ιάμβους του Κάτουλλου 

και έργο της τέχνης αθάνατο.

Καθώς βλέπεις με ανοιχτά μάτια 

την εφήμερη ύπαρξή σου σήμερα,

και την ατελεύτητη ανυπαρξία σου αύριο.

Και είναι άλλο πράγμα 

να σε εξεφτελίζει ο φόβος του θανάτου.

Και καθώς κλείνεις τα μάτια

μπροστά στη φύση και την πραγματικότητα,

να αφήνεσαι χωρίς φιλότιμο 

και χωρίς ντροπή

να ξεδιπλώνεις το ασπόνδυλο σώμα σου 

να σέρνεται για να φτάσει.

Να φάει τα σκύβαλα της ψεύτικης παραμυθίας.

Σαν το σκουλήκι.

(23.7.1942-...1998)

Δημήτρης Λιαντίνης: Η αγυρτεία και απάτη και ο καημός του θανάτου (Χειρόγραφα)

http://liantinis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=55&Itemid=55