Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

" Η ευλογία της έλλειψης "

















 Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου.
Ό,τι μου λείπει με προστατεύει
από κείνο που θα χάσω  
όλες οι ικανότητές μου
που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο χωράφι της ζωής
με προφυλάσσουν από κινήσεις στο κενό
άχρηστες, ανούσιες.
Ό,τι μου λείπει με διδάσκει
ό,τι μου ‘χει απομείνει
μ’ αποπροσανατολίζει
γιατί μου προβάλλει εικόνες απ’ το παρελθόν
σαν να ‘ταν υποσχέσεις για το μέλλον.
Δεν μπορώ, δεν τολμώ
ούτ’ έναν άγγελο περαστικό
να φανταστώ γιατί εγώ
σ’ άλλον πλανήτη, χωρίς αγγέλους
κατεβαίνω.
Η αγάπη, από λαχτάρα που ήταν
έγινε φίλη καλή
μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του Χρόνου.
Στέρησέ με –παρακαλώ το Άγνωστο–
στέρησέ με κι άλλο
για να επιζήσω.

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ


12 σχόλια:

  1. "Στέρησέ με –παρακαλώ το Άγνωστο–
    στέρησέ με κι άλλο
    για να επιζήσω."

    Ἄσε με μ' εκέινο το λιγουλάκι, μ' εκείνο το τόσο δα
    για να 'χω να καρτερώ μα και να ελπίζω.!

    Πολύ γεμάτη τούτη η ανάρτηση αγριο-γλυκό-μελό μου.

    Aγκαλιά δροσερή πέρα απ' τον ωκεανό σου στέλνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχη η Αγγελάκη Ρουκ και αντιφατικη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ό,τι μου λείπει με διδάσκει
    ό,τι μου ‘χει απομείνει
    μ’ αποπροσανατολίζει"
    Καλή σου μέρα αγριομελάκι μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η ρουκ είναι φοβερή προσφατα την διαβασα πιο καλά ...
    καλημέρα αγριομελιομουπολλαφιλιακαιαερηδεςγιαδροσια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φαίνεται πως πρέπει να μάθουμε πάρα πολλά, για να γνωρίσουμε πόσα λίγα ξέρουμε!Στο τέλος καταλήγουμε ν' αποζητούμε για να επιβιώσουμε στερητικά σύνδρομα!
    Χαρούμενη καλημέρα agriomeli μου και καλό Σαββατοκύριακο!!!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Αγριομελιώ μου
    Απίθανη η Ρουκ και χαίρομαι που την διάλεξες!!!

    φιλιπουλειπειταξιδιμακρινο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα Αγριομελάκι μου!
    Δεν είχα διαβάσει και με συγκλόνισε η γραφή της! Σε ευχαριστώ!
    Φιλιγλυκο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η βόλτα μαζί σου έχει εγγυημένη απόδοση.
    Πάντα στα καλύτερα με πας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η Κατερινα ειναι ενας ηλιος.
    Τις λιγες φορες που την συναναστραφηκα
    ειδα οτι οι αχτιδες της μπαινοβγαιναν στων ανθρωπων το μυαλο.
    Ειναι σαν ενα μικρο κοριτσακι με το χαμογελο παντα
    και το μονο που θες...την ξερεις δεν την ξερεις...
    ειναι να την κρατας αγκαλια.
    Η ποιηση της χαρακτηριζει και τα δικα μου δεδομενα.

    Σας ευχαριστω ολους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαζί με το υπέροχο ποίημα, διάβασα και το υπέροχο σχόλιό σου...και φεύγω γιατί ακόμα με κυνηγάει εκείνο το άσπρο γιασεμί!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή