Βόλτες στις ουράνιες οάσεις κάνουν μόνο οι διψασμένοι. Ή (και) οι πεινασμένοι... Οι χορτασμένοι δεν έχουν νυχτερινά ξυπνήματα. Μήπως να ταράξουμε λίγο τον ύπνο τους;
Νοσταλγία!!!Χμμμ σαν ασθένεια ακούγεται!Όταν δεν υπάρχει παρελθόν, τότε τι απογίνεται η νοσταλγία;Η αμνησία φαίνεται σαν το καλύτερο φάρμακο για τέτοιες ασθένειες.Να ξυπνάς και να μη θυμάσαι τίποτε(ή έστω ό,τι σε βολεύει).Μερικοί άνθρωποι πρέπει να νιώθουν ευτυχισμένοι που δε θυμούνται... κι όμως ξέρω πως δεν είναι.Δε μπορώ να τους καταλάβω... όπως κι αυτοί εμένα! Καλησπέρα με αγάπη αφήνω agriomeli μου!!!
Η μαγική σου φωτογραφία, με ξεδίψασε. Πάω ν'ανοίξω το παράθυρο (-και- του νου), ν'αγναντέψω νεραϊδούλες και αγγελάκια σε μαύρο/φεγγαρένιο φόντο... Ευχαριστωφιλάκιγιατ'ονειροταξίδι!! χχχ (^_^)
Καλησπέρα Μελάκι μου..αφού η έρημος είναι κάτω σκοτεινή και ομιχλώδης λογικό είναι ότι η όαση θα είναι κάπου άνωθεν..φτερά να βρούμε μόνο και άμεσα..να πετάξουμε λίγο ψηλότερα..τα σωθικά εναγωνίως καρτερούν πότισμα..να φυτρώσουν ανθοί εντός..πολύ πότισμα όμως..ολημερίς και ολονυκτίς..ναι ok επί 24ώρου θα ήτανε το ιδανικότερο..καληνυχτολουλουδοεξουρανουφερμενο.φιλιά.
Στις οάσεις του ουρανού όσο κι αν δίψαγα
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ήπια φοβήθηκα μην ξεχαστώ εκεί ψηλά!
φιλιπουδοκιμασεουρανιονεροκαιστηληθηξεστρατησε
Ωχ! Καταπληκτικό!! Καλησπεροφιλουμπες! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήπειράζει που συγκινήθηκα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒόλτες στις ουράνιες οάσεις κάνουν μόνο οι διψασμένοι. Ή (και) οι πεινασμένοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι χορτασμένοι δεν έχουν νυχτερινά ξυπνήματα.
Μήπως να ταράξουμε λίγο τον ύπνο τους;
Αχ αυτή η όαση τ'ουρανού...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα αγριομελάκι μου:)))
Μα μένει και τίποτα άλλο; Μόνο ο ουρανός, η φύση και δυο τρεις φίλοι είναι το αποκούμπι μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά αγριομελάκι μου!
Φιλί!
Νοσταλγία!!!Χμμμ σαν ασθένεια ακούγεται!Όταν δεν υπάρχει παρελθόν, τότε τι απογίνεται η νοσταλγία;Η αμνησία φαίνεται σαν το καλύτερο φάρμακο για τέτοιες ασθένειες.Να ξυπνάς και να μη θυμάσαι τίποτε(ή έστω ό,τι σε βολεύει).Μερικοί άνθρωποι πρέπει να νιώθουν ευτυχισμένοι που δε θυμούνται... κι όμως ξέρω πως δεν είναι.Δε μπορώ να τους καταλάβω... όπως κι αυτοί εμένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα με αγάπη αφήνω agriomeli μου!!!
Η μαγική σου φωτογραφία, με ξεδίψασε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω ν'ανοίξω το παράθυρο (-και- του νου), ν'αγναντέψω νεραϊδούλες και αγγελάκια σε μαύρο/φεγγαρένιο φόντο...
Ευχαριστωφιλάκιγιατ'ονειροταξίδι!! χχχ
(^_^)
Καλησπέρα Μελάκι μου..αφού η έρημος είναι κάτω σκοτεινή και ομιχλώδης λογικό είναι ότι η όαση θα είναι κάπου άνωθεν..φτερά να βρούμε μόνο και άμεσα..να πετάξουμε λίγο ψηλότερα..τα σωθικά εναγωνίως καρτερούν πότισμα..να φυτρώσουν ανθοί εντός..πολύ πότισμα όμως..ολημερίς και ολονυκτίς..ναι ok επί 24ώρου θα ήτανε το ιδανικότερο..καληνυχτολουλουδοεξουρανουφερμενο.φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν χωραει μεσα μου.. με πνιγει τοση απεραντοσυνη..
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ειναι αντιφατικο?
φιλια :)
Αν τριγυρνάς ακόμα στις οάσεις σκέψου
ΑπάντησηΔιαγραφήκι επέστρεψε πάλι εδώ
φιλιανυπομονησιαςβρεγμενοςτροχοςποδηλατου
Μελάκι μου όλα καλά?έρχομαι ξαναέρχομαι..που είσαι βρε παιδί?
ΑπάντησηΔιαγραφή