Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Μπριζολα!Οχι δεν ειναι μονο φαϊ.Ειναι κρεας με συναισθηματα.Κυριως οταν βλεπεις παιδι να συγκινειται "βλεποντας" το...δε μπορει κατι θα σε κανει να αναρωτηθεις

Δυστυχως η γλωσσα ειναι στ'αγγλικα και ισως καποιοι δεν μπορεσουν να καταλαβουν







8 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό!
    Πιστεύεις ότι φταίει η γλώσσα που ίσως κάποιος να μην καταλάβει;
    Καλησπέρα όμορφη ψυχή!

    ΥΓ: Η ομορφιά είναι μέσα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειναι κατι σχετικο και με την δικη σου αναρτηση,Αριστεα μου.

      Απο το παρεακι των bloggers...ναι...ισως καποιοι να μην...
      κι εγω το ειδα αρκετες φορες για να καταλαβω τι λεει
      σε ορισμενα σημεια επειδη
      μιλαει και καπως γρηγορα.
      Σαφως και οσοι το προκαλουν δεν πιανουν κανενα νοημα
      Κι οταν βλεπουν το παιδι να κλαιει
      νομιζουν πως του λειπει......η μπριζολα κι οχι
      Η ΑΓΑΠΗ!

      Με πληγωνει αφανταστα ο κοσμος!

      Διαγραφή
    2. Όση ώρα το έβλεπα (και πονούσα) έβλεπα σε εικόνες το σημερινό μου θέμα!
      Είχα μια μάνα (μαθήτριας μου) εργασιομανή. Κάθε φορά που ένιωθε τύψεις έδινε λεφτά στην κόρη να αγοράσει καινούργια σχολική τσάντα κι άλλα άχρηστα υλικά αγαθά. Το παιδί αδιαφορούσε για τη μάθηση όχι γιατί ήταν χαζό αλλά γιατί κανείς δεν προλάβαινε να του πει μπράβο. Κανείς δεν έδινε αγάπη πραγματική. Έδινε χρήματα.
      Αυτό το κορίτσι (που ήταν πανέξυπνο) με ρώτησε αφοπλιστικά μια φορά: Αριστέα γιατί με αγαπάς τόσο πολύ;

      Να μπορούσα να χαστούκιζα κάθε φορά όλους εκείνους τους γονιούς που συνάντησα κι έκαναν γύρω τους ζημιές....αλλά γαμώτο είμαι εναντίον της βίας!

      Διαγραφή
    3. Δεν τα μπορω τα χαδια(σφαλιαρες) σε ανεγκεφαλους,χαρα μου.
      Εξ επαφης 45αρι στον κροταφο.
      Οπως το κραταω στον δικο μου ετσι και σ'αυτους για τα λαθη.

      Ποσα παραδειγματα αμεσα να σου πρωτοαναφερω δεν ξερω
      (σχετικα με αναξιες μαναδες)
      Αστο...πρεπει να γυαλισω ενα "εργαλειο" γι αποψε...

      Διαγραφή
  2. Η μόνη αληθινή γλώσσα επικοινωνίας, είναι η αγάπη. Ξεπερνάει το "χάσμα γενεών", αγνοεί τις "φυλετικές διακρίσεις", είναι "αταξική", δεν γνωρίζει τι σημαίνει "εχθρική στάση".
    Κι είναι μια γλώσσα, που την κατέχει κάθε μικρό παιδί. Δεν έχουμε παρά να μην την ξεχάσουμε. Είναι τόσο δύσκολο;;
    Σας φιλώ με όλη μου την (παιδική) αγάπη.
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μιλησω απο τη δικη μου πλευρα και μονο
      λεγοντας οτι μου ειναι το πλεον ευκολο.

      Μου τη δινει οταν καποιος λεει:
      αγαπαω αυτο, αλλα εκεινο εαν δεν ...οχι...
      αγαπαω εκεινο αλλα αφου δεν....οχι...
      Δηλαδη ..εν μερει αγαπη?
      ΕΛΕΟΣ!!!
      Ιδιαιτερα στα παιδια κανενα τραυμα δεν πρεπει να προκαλουμε.
      Ομως...ψιλα γραμματα...σαν δανειο.....

      Φιλικαικαλησπερολουλουδοροδινο

      Διαγραφή
  3. Παραλίγο να χάσω την πιο ωραία ανάρτηση...
    Εκλαψα ξέρεις...
    Αυτοεκτίμηση, αυτοσεβασμό, αυτοπεποίθηση και Αγάπη, ΑΓΑΠΗ πολύ ΑΓΑΠΗ χρειάζονται τα παιδιά.
    Παντού οι κλίκες... Αν δεν είσαι μέσα σ'αυτή, δεν υπάρχεις σαν άνθρωπος... δεν υπάρχεις και σαν μπλογκερ αν δεν μπορείς να καταλάβεις τα συνθηματικά και τα υπονοούμενα που πετάνε για τον καθένα μέσα στο χώρο...
    Προτιμώ να είμαι μονάδα... παρά ποιμνίο... ή μέλος αγέλης...
    Πειράζει?
    Σε φιλώ γλυκά... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καθολου δεν με πειραζει.
    Δεν υπαρχω σε κλικες παρα μοναχα σε αγκαλιες
    που αυτοεκτιμουνται και αλληλοσεβονται.
    Απαλλαξου απο τις μπιχτες του κοσμου...
    εαν μπορεις...

    Καλο μεσημερι,ματια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή