Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Ουτε μια σταγονα χαμενη!


Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)



















21 σχόλια:

  1. Πού πήγε η αγάπη ;
    Γιατί να είναι τόσο δύσκολη στις μέρες μας;
    Κι είναι το μόνο που δίνεις, δίνεις, δίνεις και δε στερεύει η πηγή....
    Κάποιες πηγές είναι στεγνές από καιρό μάλλον....
    Καλησπερολούλουδο ...με αγάπη.... ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χωρις αγαπη ολα ειναι αρρωστημενα και φθαρτα.
      Ή μαλλον
      χωρις συνειδητοποιηση του τι σημαινει αγαπη.

      Η αγαπη χαθηκε στην υλη.ΑΠΛΟ!

      Καλησπεροανθακι νυχτερινο,πεταλουδα μου.

      Διαγραφή
  2. Η αγάπη δεν χάνεται...απλά ο εγωισμός μας την κρύβει...!
    Καλό ξημέρωμα αγριομελάκι μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπάρχει αγάπη;
    κι αν ναι, τότε, ξέρουμε να αγαπάμε;
    κι αν λέμε πως ξέρουμε, τι κάνουμε γι' αυτό; πράττουμε αυτά που "πρέπει" όντας ερωτευμένοι και αισθανόμενοι την αγάπη αυτή;

    Καλό βράδυ!

    Lia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελαχιστα μπορω να σου απαντησω εως ενα θα ελεγα.
      ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.
      Μη ρωτας κατι αλλο.Αλιευσε την!

      Καλο ξημερωμα.

      Διαγραφή
    2. Πολύ σοφή κουβέντα!
      Δεν ξέρω αν έχω αποθέματα πια...,
      αλλά θα προσπαθήσω...!

      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  4. Mια σταγόνα αγάπης ισούται με τόνους παραλογισμού και βρωμιάς του κόσμου αυτού...
    Θα χρειαστούν δυο για να γείρει η πλάστιγγα στο μέρος μας...
    Νομίζω πως μπορούμε...
    Καλημέρα με μια λιακαδοαγκαλίτσα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θελω να καταργησω εντελως την πλαστιγγα.
      Μπορω?Θελω να μην υπαρχει τιποτα για το οποιο
      θα πρεπει να περιμενω κατι....Ο'τιδηποτε!!!
      Οχι...ακομη δεν μπορω...δυστυχως!

      Καλημερα.Θα χωθω στην αγκαλιτσα σου.

      Διαγραφή
  5. Aυτό που περιμένεις χάνεται
    αυτό που λεν πως θα σου δώσουν ... το ξεχνούν
    Μα αυτό που έχεις ριζωμένο μέσα σου
    ούτε χάνεται, ούτε σπαταλιέται, μόνο χαρίζεται ...
    Απλόχερα χαρίζεται κι αν δεν χαμογελούν οι άλλοι...
    Εσύ χαμογελάς :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοιτα να δεις κατι σακατεμενα βιτσια
      που εχουν με διαστροφη λαβει οι ανθρωποι...
      Θελουμε,ας πουμε,να χαμογελαμε ολοι μαζι
      και να μοιραζομαστε ολοι μαζι.
      Κι αν δεν γινεται το "μαζι"
      ειμαστε τελικα δυστυχεις!
      Πολυ κακο για το τιποτα,εκτιμω.

      Φιλοκαλομεσημεριανο μπουμπουκι.

      Διαγραφή
  6. Μετά από αυτό που έγραψες έχω κατέβει στο αμπάρι και προσπαθώ να βγάλω κάτι απόνερα με ένα κουταλάκι του γλυκού... Θα μου πάρει λίγο χρόνο παραπάνω από το να τα έβγαζα με την κουτάλα για το ρούμι αλλά θέλω να αποφύγω την απότομη άνωση για να μην κινδυνεύσει από κλυδωνισμούς το σκαρί μας :-)

    Άσε που αν πετύχω και καμιά σταγόνα αγάπης μέσα στο κουταλάκι του γλυκού θα φανεί και θα προλάβω να την σώσω, ενώ με την κουτάλα θα πάει στα σίγουρα χαμένη...

    Καλά μωρέ... Εντάξει... Σοβαρεύομαι... Ήταν υπέροχο αυτό που έγραψες... Το ομολογώ...
    Δηλαδή, εδώ που τα λέμε, τέλειο ήταν... Μπαααα! Με το ζόρι να με κάνεις κόλακα!

    Ασημοκυματιστά φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλυτερα να γινεις βρυ-κολακας.
      Πιο ευκολα θα σε συναντω στα ονειρικα ταξιδια μου.
      Οσο για το κουταλακι του γλυκου....
      χμμμμμ....
      ασε που το λεει κι απο μονο του...
      ασε που γινονται οι σταγονες ενα θεσπεσιο γλυκο
      που εμφανιζει και τακτοποιει ολες τις αισθησεις...
      Συνοδευομενο δε κι απο λιγο ρουμι....
      στα δικα σου θαλασσινα συμπαντα ολα ειναι παραμυθι
      χρωματων και ηχου.
      Κερασε λιγο να γευθουμε ,το λοιπον!
      Δεν την παλευω διαφορετικα.

      Ον-φιλι-χαδι-γελιο-ευθεια-λαχταρα-παραπονακι-αερας-πολη-ονειρο-συν/ανθρωπος-φοβος-μνημη-παιδι!

      Διαγραφή
  7. Γεια σου, ηρθα απο της Αριστεας και χαιρομαι που μπαινω να διαβασω μια αναρτηση για την αγαπη, φιλιά Μαίρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αγαπη χωραει ολο το συμπαν!
      Ειναι λιγο "μαυρο" το blog μου
      αλλα δε βλαπτει σοβαρα την υγεια ΣΑΣ! :)

      Ωστε η Αριστεα ειναι η αλυσιδα μας ε?
      Χμμμμ....ας της δωσουμε και οι δυο απο ενα φιλι...ναι?

      Καλο απογευμα , Μαιρη.

      Διαγραφή
  8. Δεν χανεται αγριομελισσα
    Πηγαινει εκει που την εχουν αναγκη περισσοτερο απο εμας

    ...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν το ειχα προσεγγισει ετσι,βελουδακι μου.
      Οντως ειναι κι αυτο μια μορφη δοτικοτητας περαν του ειναι μας.
      Μμμμμμμ......μ'αρεσειειειει....

      Διαγραφή
  9. Για πάρτο αλλιώς : Ο υλικόκοσμος, ήταν από πάντα του αποχαυνωμένος· ανίκανος να συγκρατήσει έστω και μια στάλα αγάπη, γιατί είναι ασύμβατος με αυτήν . Η αγάπη ανήκει στον αϋλόκοσμο και στους αλαφροΐσκιωτους που ζουν μέσα του.
    Καλώς ανταμώσαμε. Φιλιά γεμάτα Μελτέμι.
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι αυτο εθεσα θεμα υλισμου οταν χανεται εστω και μια σταλα αγαπης,Αννα μου.
      Το ιδιο "ζωγραφιζουμε".Ειμαι ο κοσμος των σκιων....
      Εκπεμπω σε συχνοτητες συναισθηματων.
      Λεω "αγαπαω" και δεν φοβαμαι να το πραξω.

      Μελτεμι..μμμμμ...ας με ταξιδεψει μαζι του....σε ανομολογητα λιμερια

      Φιλω σε!

      Διαγραφή
  10. Ταξίδια σε μιά ονειρική χώρα μας πας αγριομελάκι μου..έχεις ύφος ιδιαίτερο που σε χαρακτηρίζει και θα πρέπει να εμβαθύνει ο αναγνώστης σου μέσα στην ψυχή σου..η αγάπη σπάνιο συναίσθημα και για λεπτεπίλεπτες ψυχές φωλιάζει μέσα μας κι εμείς την καλλιεργούμε σιγά σιγά..γιατί και η αγάπη καλλιεργείται και ωριμάζει με τα χρόνια..δεν σου γράφω σαν ψυχολόγος,αλλά σαν άνθρωπος που προσπαθεί να προσεγγίσει την ψυχή μέσα απο το κείμενο ή το ποίημα..έχεις ταλέντο και είναι θεικό χάρισμα για μένα αυτό..διάβασα τις τελευταίες αναρήσεις σου για να καταλάβω και τον ψυχισμό σου μέσα απο την γραφή σου..και αυτό που διαπίστωσα είναι ότι κρύβεις μιά ευάλωτη ευαισθησία που εμένα προσωπικά με αγγίζει κατ'ευθείαν στην καρδιά..συνέχισε έτσι και γράφε συχνά..ακόμα και τις σκέψεις σου..μεταχειρίσου το χαρτί σαν μικρό εξομολογητήριο!!με πολλά φλάκια και καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πω....
      τα λενε ολα τα ματια και το χαδι.
      Αυτα τα λιγα που στερουνται τοσοι μα τοσοι ζωντες οργανισμοι.
      Το θεϊκο χαρισμα ειναι το να συνειδητοποιεις την ψυχη σου...
      να δινεις και να δινεσαι και να'σαι καλα με αυτο!
      Ειμαι απεριττη,με ανασες αγκαλιες,ειμαι χνουδι που τροφοδοτει το σωμα με προστασια,
      ειμαι το γελιο που στερηται ενας φοβισμενος,ειμαι το κλαμα του αντρα που δεν.
      ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΒΟΣΑΣΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ.
      Απλα ενας ανθρωπος "που γευθηκε τις σταχτες σας" κι ακομα αγαπαει.

      Παραληρημα...ζηταω ταπεινα συγνωμη...
      Καλο ξημερωμα,ματια μου...

      Διαγραφή