Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Ταξιδι ..

Ακομα κι αν δεν εισαι η γη μου,
θα βγαλω ριζα προθυμη
και καρπο ωφελιμο....
γιατι εκει θα με φερει...
ο ανεμος της ψυχης μου!

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον) 


 

..........
Πέρασε πολύς καιρός κι έχω αρχίσει να φοβάμαι
πως σε δάση και βουνά μονάχος μου θα κοιμάμαι
Έτσι, σε λιμάνι δένω
με το φως μου αναμμένο, πάντα θα σε περιμένω....



21 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο το κείμενό σου Μελένια μου!
    Μου άρεσε όμως ακόμη περισσότερο η εικόνα που έχεις βάλει!

    Σε φιλώ!
    Καλά να περνάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παει αυτος ο σπορος-κλεφτης....
      που παει μεσα στην τυφλα του,μου λες?

      Φιλακι,Λια μου....

      Διαγραφή
  2. Μακάρι ο ίδιος άνεμος, να γονιμοποιήσει ολονών τις ψυχές!
    Σε φιλώ, να είσαι δυνατή..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπαρχει ελπιδα στο μακαρι σου,Ανταιε μου.
      Και να σου πω γιατι το λεω.
      Την ιδια εκφραση παιρνουν τα προσωπα
      οταν ο ανεμος τα χαϊδευει.

      Δυναμη σε ολους.Ζορια πολλα.
      Καληνυχτολουλουδακια.

      Διαγραφή
  3. "πάντα θα σε περιμένω...." αυτό μου δίνει ελπίδα....γι' αυτό και το κρατώ απ' την σημερινή σου ανάρτηση :)))
    Καλή Κυριακή αγριομελάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τρομαζουν αυτα που ποτε δεν τηρουνται...οπως,ας πουμε,τα "παντα"!

      Καλη Δευτερα τωρα πια,ευχουλα...

      Διαγραφή
  4. Πίνω στην υγειά σου και στους ανέμους της ψυχής που μας κάνουν τα καλύτερα ταξίδια... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην υγεια σου ,αλλη μου οψη.
      Ακομα και με τετοια ταξιδια
      απαραιτητη θεωρω τη δραμαμινη.

      Διαγραφή
  5. Λόγια πλούσια θα τα χαρακτήριζα
    Τέτοια που μόνο αναπηδούν
    από την χώρα της καρδιάς που ταξίδεψε
    με της ψυχής τον άνεμο


    φιλί γλυκό κυριακάτικο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγω θα ελεγα "λογια τοσο απλα"
      μα τοσο δυσκολη η πραξη τους....
      ειτε εισαι μεταναστης,
      ειτε αγαπημενος.

      Καλησπερουδακια ανθισμενου νυχτολουλουδου.

      Διαγραφή
  6. Κι έλεγα θα σκάσει μύτη με Μπαλάφα κάποια μέρα.
    Δεν έλεγα τίποτ' άλλο;
    Άντε σιγά-σιγά το στήνουμε το play list μας.

    Για τους στίχους σου δεν τολμώ να σχολιάσω...
    Ιεροσυλία!
    Φιλί ευθύβολο σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις πολυ "δυνατες" βραδιες στην Απανεμια
      ο Λεωνιδας ειναι στο παρεακι μας.

      Το φιλακι σου ειναι ακομα επανω μου....

      Να εχεις μια ηρεμη νυχτα,Μαρακι μου.

      Διαγραφή
  7. Είθε, ο άνεμος της ψυχής σου να σε ταξιδεύει πάντα σε γη εύφορη και ο αγώνας της ρίζας σου, να αποδίδει τον γλυκό καρπό, που σου αξίζει!
    Καλοτάξιδη!
    Φιλί ;-)
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εεεεχω μελλον ακομα για το ταξιδι...
      Ουτε καν εχω πακεταρει...
      Κολλημενη!...

      Η αγαπη οπου κι αν ριζωσει αποδιδει,Αννουλα....

      Διαγραφή
  8. Εβίβα για το κομμάτι ( που λατρεύω) και για την αισιοδοξία που αποπνέουν τα σημερινά σου λόγια!
    Σε φιλώ γλυκά!
    Κλησπερολούλουδα χρωματιστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε μα....μη με κραξετε κι εντελως....ναι?

      Καληνυχτολουλουδακι πεταλουδα της νυχτας μου...

      Διαγραφή
  9. Μα που είσαι;...
    Ταξίδι για να σε βρω...
    Καληνυχτολουλουδοφιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εφτασες μακρια?
      Βρε...μεσα σου ειμαι...αιμοπεταλιο ενα πραμα...

      Ονειρογλυκακια...

      Διαγραφή
  10. Ξύπνησε μες στα στήθια μου
    ένα ζεστό αεράκι
    κι είπα να πάρω τα βουνά
    μ’ έπιασε το μεράκι.

    Ψυχή ησυχία για να βρεις
    πρέπει πολύ να παιδευτείς,
    σαν να πληρώνεις τον καιρό,
    με πόνο και με στεναγμό.

    Μα εγώ θα `ρθω και θα σε βρω
    μες στο δικό σου κόσμο,
    τα θαύματα που πίστεψα,
    τα χρόνια που αχρήστεψα,
    όλα θ’ αλλάξουν ξαφνικά,
    σαν έργο μες στο σινεμά.

    Αφιερωμένο Εξαιρετικά....!!!

    Φιλιά Θερμά Ιουλιο-στάλακτα..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπαω σε,Αορατη μου.

      Και για να μην αχρηστεψω κι αλλα χρονια,
      κι αν ειναι να παρεις τα βουνα...
      σου ειναι δυσκολο να με παρεις μαζι σου
      απ'το χερι,και να με σερνεις σαν τα αρκουδακια
      που σερνουν τα μικρα παιδια και σκουπιζουν ετσι
      τους δρομους?

      Μια καληνυχτα τρυφερη με κρασιου γευση.
      Σε ευχαριστω,ματια μου.

      Διαγραφή
    2. Καποιες στιγμες συμβαινουν διαφορα με τα blogs.
      Ε και τι εγινε?Αστα να γινονται.
      Οσο για τα σχολια...μακαρι να εβγαζα ακρη και απ'αυτο που λες
      αλλα και με το τι να κανω.
      Το αφηνω ως εχει...Μπορουμε κι ετσι...ναι?

      Ειναι που ειναι η ψυχολογια χαλια...
      την αποκανουμε και....γλυκα!
      Φιλακι.

      Διαγραφή