Mελαγχολικό αλλά και τόσο αληθινό. Αυτό που ίσως μπορεί να συνδέσει,το σημείο συνάντησης να είναι στο επίπεδο της πνευματικότητας,της ανθρωπιάς,στην κόψη.Τέχνη που απαιτεί ψυχική δύναμη,ήθος και διάνοια. Έτσι δεν στερείσαι την λεπτή αίσθηση ζωής,αρώματα και συγκινήσεις που ομορφαίνουν τη ζήση μας, μάς εξελίσσουν και ίσως μάς δίνουν την ευκαιρία να δούμε και τον άλλο. Γιατί βλέπεις "ανάγκη πάσα να τους αντικρίσεις η μορφή σου αν θέλεις ανεξάλειπτη νά ναι και να παραμείνει αυτή."
Έχω ακούσει ότι η κυρία που παρεμβαίνει είναι φόνισσα! Αληθεύει; Η παρέμβασή της είναι σκέτο φονικό. Εκεί, στο τέλος, το σκοτώνει το καημένο συναίσθημα... Θα την έχεις δει κι εσύ την ταινία φαντάζομαι και θα το γνωρίζεις το τέλος της...
Δεν μπορεις να διανοηθεις το τι εχω γλυτωσει ή το πως θα ηταν τα πραγματα εαν δεν το ειχα κανει. Και να φανταστεις οτι τυχαια το ειχα ρυθμισει ετσι απο την αρχη που εφτιαξα το blog.Oταν λεω τυχαια εννοω πως δεν ειχα αντιληφθει το τι σημαινε ουσιαστικα... Κι ομως ειχα παρεμβολες απο εγωιστες-γιγαντες που σακατευαν κοσμο επειδη εγραφαν σχολια θετικα... Αστο...μερικες φορες καποια πραγματα μπορει να φαινονται σκληρα αλλα ειναι σαν το κρανος που φοραμε στη μηχανη... ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ!
Ναι, αλλά ούτως ή άλλως δεν τα διαβάζεις; Εννοώ τα βλέπεις! Απλά δεν φτάνουν στα δικά μας μάτια. χεχε εμένα μένουν στον αέρα προς κρίση των αναγνωστών! Και μου την έχουν πέσει κάτι "πατέρες της εκκλησίας" που αν δεν με ήξερα θα αναρωτιόμουν ,,,,μήπως είμαι διαβολική τελικά; Καλημέρα χαρά μου! :))
Θαυμάζω όσους η μαυρίλα της ζωής δεν καταφέρνει παρά να τους ακονίζει τη σκέψη και να τους δυναμώνει. Να μη μείνει τουλάχιστον άνεργη η ελπίδα μας... Τραγουδάρα! Τι άλλο να περίμενα απ' την αφεντιά σου;
(σιδηρόδρομοι από φιλιά, λουλούδια και καληνύχτες...)
Fear for ever or never? Προτιμώ το φόβο να τον έχω μόνο τόσο όσο! Να με κρατάει σε εγρήγορση! Επιλέγω συναίσθημα γιατί αν δεν νιώθω δεν είμαι εγώ! Καλησπέρα γλυκιά συνήθεια που έχεις γίνει λατρεία...ειδικά με τις μουσικές επιλογές σου!
H ζυγαριά για μενα έγερνε πάντα στο συναίσθημα όσα κι αν έχω τραβήξει μυαλό δε βάζω...! Αμετανόητη λέμε! Αμετανόητη χαζή ή ρομαντική δε ξέρω την απάντηση, όμως ξέρω πια ότι ο φόβος δε φυλάει τα έρμα... Ο φόβος φυλακίζει ψυχές....! Παγώνει ζωές! Μηδενίζει το κοντέρ της μηχανής μας για ώρες, μέρες, μήνες μπορεί και χρόνια. Διώχνω το φόβο μακριά, ή τον ξορκίζω μέσα μου για να μπορέσω να κάνω μερικά βήματα. Τρεκλίζοντας ή τρέχοντας δεν με αφορά. Κι αν πέσω δεν με νοιάζει. Φόβος που σε ακινητοποιεί, και σε δένει χειροπόδαρα σε κάνει θεατή της ίδιας σου της ζωής. Μιας ζωής που έχεις ξεχάσει με το pause πατημένο. Παύση κάνω μόνο για να πάρω μία ανάσα. Ποτέ από δισταγμό!
Κι ας φάω τα μούτρα μου. Θα έχω τουλάχιστον ζήσει!
Στο ιδιο εργο εμπρακτοι θεατες ειμαστε,Λιακαδα μου. Εντοπιζω μονο μια μικρη διαφορα χωρις να ειμαι και απολυτα σιγουρη. Θα σου πω στα "ενδω".
Λενε..πως η ζωη ειναι γι αυτους που δεν φοβουνται το θανατο. Ψυχη και σωμα παντα στην πρωτη γραμμη αλλα ΜΑΖΙ...τ'ακουτεεεεεε....ΜΑ-ΖΙ! γιατι ετσι αξιζει να χτιζεται μια ιστορια.
Απ'ο'τι βλεπω εξω ...λαμπεις.
Καλημερολουλουδιασμενη κυριακατικη δροσουλα να εχεις...
...πολύ μου άρεσε... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου agriomeli..
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις
Καλο ξημερωμα,χαρα μου...
ΔιαγραφήΦιλακι.
η λογική μου κι η τρέλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμια μολυβιά στη φανέλα μου.....
Όμορφο γλυκοχάραμα απ' την απέναντι όχθη του Ατλαντικού.
Και αλλες δυο τρεις μολυβιες δικες μου
Διαγραφήζωγραφιζουν μια καρδια?
Το γλυκοχαραμα,σ'οποια οχθη κι αν σε βρει,ειναι το ιδιο υπεροχο.
Φιλι αληθινο και κρουστο!
Καλό σαββατοκύριακο, φίλη μου. Να είσαι καλά και να περνάς, όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσυ ακομα πιο ομορφα,Γερασιμε.
ΔιαγραφήMελαγχολικό αλλά και τόσο αληθινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που ίσως μπορεί να συνδέσει,το σημείο συνάντησης να είναι στο επίπεδο της πνευματικότητας,της ανθρωπιάς,στην κόψη.Τέχνη που απαιτεί ψυχική δύναμη,ήθος και διάνοια.
Έτσι δεν στερείσαι την λεπτή αίσθηση ζωής,αρώματα και συγκινήσεις που ομορφαίνουν τη ζήση μας, μάς εξελίσσουν και ίσως μάς δίνουν την ευκαιρία να δούμε και τον άλλο.
Γιατί βλέπεις "ανάγκη πάσα να τους αντικρίσεις η μορφή σου αν θέλεις
ανεξάλειπτη νά ναι και να παραμείνει αυτή."
καλημέρα (δεν χάνεται,του θεού)
Kαλη ημερα...
ΔιαγραφήΠότε ταίριαζε η λογική με το συναίσθημα αγαπημένη μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που καμιά φορά το ξεχνάμε και επιμένουμε
να τα παντρέψουμε :-)
σε φιλώ
ήρθε κι αυτό το Σαββατοκύριακο!
Το συναισθηματικο αδιεξοδο οδηγησε τη λογικη σε ...χμμμ..."λυση"...
ΔιαγραφήΟταν εισαι ανεργος οι ημερες δεν εχουν ονοματα.
Φιλακι συννεφιασμενο,χαρα μου...
Καλημέρα! Καλώς σε βρήκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο Σ/Κ!
:))
Εισαι σιγουρη που ηρθες εδω
Διαγραφήστα μαυρα κι αραχνα μου?
:)
Επισης ,pink angel...
Έχω ακούσει ότι η κυρία που παρεμβαίνει είναι φόνισσα! Αληθεύει; Η παρέμβασή της είναι σκέτο φονικό. Εκεί, στο τέλος, το σκοτώνει το καημένο συναίσθημα... Θα την έχεις δει κι εσύ την ταινία φαντάζομαι και θα το γνωρίζεις το τέλος της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημεροτραγουδολουλουδόφιλο...
Eιναι ενας αναποφευκτος ρολος εις τους αιωνας των αιωνων.
ΔιαγραφήΔεν το γνωριζω απλα σαν θεατης,θαλασσινε μου,αλλα ειχα ραψει
και το κοστουμι μονη μου...
Καληστιγμηοπουκιανβρισκεσαιλουλουδακι.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙ ΛΟΓΙΚΗΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανατικος οπαδος της ατακας....ΠΑΝΤΑ!
ΔιαγραφήΕυχομαι να αισθανεσαι καλυτερα απο το καθε "εχθες" σου.
"Το σχόλιό σας θα είναι ορατό μετά την έγκριση."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΓΚΡΙΣΗ;;;
Γιατι;;;
Ποιοι ειναι οι κανονες που περιθωριοποιουν αυτους που δεν αξιζει να αναγραφει το σχολιο στην σελιδα;;;
Δεν μπορεις να διανοηθεις το τι εχω γλυτωσει
ΑπάντησηΔιαγραφήή το πως θα ηταν τα πραγματα εαν δεν το ειχα κανει.
Και να φανταστεις οτι τυχαια το ειχα ρυθμισει ετσι απο την αρχη
που εφτιαξα το blog.Oταν λεω τυχαια εννοω πως δεν ειχα
αντιληφθει το τι σημαινε ουσιαστικα...
Κι ομως ειχα παρεμβολες απο εγωιστες-γιγαντες
που σακατευαν κοσμο επειδη εγραφαν σχολια θετικα...
Αστο...μερικες φορες καποια πραγματα μπορει να φαινονται
σκληρα αλλα ειναι σαν το κρανος που φοραμε στη μηχανη...
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ!
Ναι, αλλά ούτως ή άλλως δεν τα διαβάζεις; Εννοώ τα βλέπεις! Απλά δεν φτάνουν στα δικά μας μάτια.
Διαγραφήχεχε εμένα μένουν στον αέρα προς κρίση των αναγνωστών!
Και μου την έχουν πέσει κάτι "πατέρες της εκκλησίας" που αν δεν με ήξερα θα αναρωτιόμουν ,,,,μήπως είμαι διαβολική τελικά;
Καλημέρα χαρά μου! :))
Θαυμάζω όσους η μαυρίλα της ζωής δεν καταφέρνει παρά να τους ακονίζει τη σκέψη και να τους δυναμώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μη μείνει τουλάχιστον άνεργη η ελπίδα μας...
Τραγουδάρα!
Τι άλλο να περίμενα απ' την αφεντιά σου;
(σιδηρόδρομοι από φιλιά, λουλούδια και καληνύχτες...)
Η σκεψη ή ειναι ακονισμενη
Διαγραφήή δεν ειναι....ΤΕΛΟΣ!
Οσο για τη δυναμη...εεεε...χμμμμμ....
Παντα διαχρονικος ο Βασιλης...
Την καλησπερολουλουδιασμενη ευχη μου,χαρα μου...
Καλό Σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά να μας βάζεις κομματάρες!
Φιλάκια:))
Αφου τις βγαζουν θα τις βαζω....
ΔιαγραφήΜακια του.
Fear for ever or never?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμώ το φόβο να τον έχω μόνο τόσο όσο! Να με κρατάει σε εγρήγορση!
Επιλέγω συναίσθημα γιατί αν δεν νιώθω δεν είμαι εγώ!
Καλησπέρα γλυκιά συνήθεια που έχεις γίνει λατρεία...ειδικά με τις μουσικές επιλογές σου!
H ζυγαριά για μενα έγερνε πάντα στο συναίσθημα όσα κι αν έχω τραβήξει μυαλό δε βάζω...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμετανόητη λέμε!
Αμετανόητη χαζή ή ρομαντική δε ξέρω την απάντηση, όμως ξέρω πια ότι ο φόβος δε φυλάει τα έρμα...
Ο φόβος φυλακίζει ψυχές....! Παγώνει ζωές!
Μηδενίζει το κοντέρ της μηχανής μας για ώρες, μέρες, μήνες μπορεί και χρόνια.
Διώχνω το φόβο μακριά, ή τον ξορκίζω μέσα μου για να μπορέσω να κάνω μερικά βήματα.
Τρεκλίζοντας ή τρέχοντας δεν με αφορά. Κι αν πέσω δεν με νοιάζει.
Φόβος που σε ακινητοποιεί, και σε δένει χειροπόδαρα σε κάνει θεατή της ίδιας σου της ζωής.
Μιας ζωής που έχεις ξεχάσει με το pause πατημένο.
Παύση κάνω μόνο για να πάρω μία ανάσα.
Ποτέ από δισταγμό!
Κι ας φάω τα μούτρα μου. Θα έχω τουλάχιστον ζήσει!
Τα λιακαδένια μου φιλιά... :)
Στο ιδιο εργο εμπρακτοι θεατες ειμαστε,Λιακαδα μου.
ΔιαγραφήΕντοπιζω μονο μια μικρη διαφορα χωρις να ειμαι και απολυτα σιγουρη.
Θα σου πω στα "ενδω".
Λενε..πως η ζωη ειναι γι αυτους που δεν φοβουνται το θανατο.
Ψυχη και σωμα παντα στην πρωτη γραμμη αλλα ΜΑΖΙ...τ'ακουτεεεεεε....ΜΑ-ΖΙ!
γιατι ετσι αξιζει να χτιζεται μια ιστορια.
Απ'ο'τι βλεπω εξω ...λαμπεις.
Καλημερολουλουδιασμενη κυριακατικη δροσουλα να εχεις...