Πέμπτη 2 Μαΐου 2013





"Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ' τα σπαθιά.

Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ' αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου
πάνω στο σταυρό.

Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω.

Ουρανέ μου
διώχ' τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά"...

10 σχόλια:

  1. Απαραίτητη προϋπόθεση για την Ανάσταση, είναι να προηγηθεί μία Σταύρωση.
    Λίγο υπομονή με τα καρφιά, σε λίγο αποκαθηλώνουμε...

    (το φόντο με τον Εσταυρωμένο, εξαιρετικό!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοιταζω τα ματωμενα μου σημεια(σημαδια)

      ταυτοχρονα σκεφτομαι πως
      "ο'τι σταυρωνεις το προσκυνας"

      Καπου χαθηκα...
      ποιος ειναι ποιος?

      Ασχημη νυχτα αποψε!

      Διαγραφή
  2. Καμιά φορά και ό,τι προσκυνάς σε σταυρώνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kανενα καρφι δεν ηθελα στα χερια του
      ...
      κανεναν δεν ηθελα να με προσκυνα!

      Την καλημερα μου οπου κι αν βρισκεσαι.

      Διαγραφή
  3. "Ότι σταυρώνεις το προσκυνάς"!
    Τι είπες τώρα!
    Άλλο μπήκα να γράψω και βλέπω το πιο πάνω σχόλιο σου κι έμεινα!
    Να πω κουράγιο;
    Άντεξες;
    Την έβγαλες τη νύχτα;
    Εύχομαι να αντέχεις!
    Πλαστήκαμε να αντέχουμε πολλά!
    Εύχομαι ολόψυχα κάποια Ανάσταση!
    Καλημέρα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι η δεύτερη φορά που μου κάνουν αυτό ΤΟ ΔΩΡΟ αυτές τις μέρες......

    Μη γράφεις (μη νιώθεις) για σένα τέτοια πικρά.. Να αντέξεις σου πρέπει εσένα....
    Να αντέξεις σου αξίζει...
    Καλημερολούλουδα..έτσι δεν είπαμε;..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν εννοεις το τραγουδι
      ειναι δωρο και μονο που υπαρχει.
      Το ειχα βαλει και περυσι
      και θα το βαζω οσο ζω τετοια ημερα.

      Την ιδια στιγμη εγραφα στο blog σου.
      Ας μη λεμε για κανεναν αν του αξιζει
      ή οχι κατι...

      Κι οσο κι αν τραβαμε απο εδω κι απο εκει
      τα συννεφα...
      ο ηλιος θα βγει οταν αυτος αποφασισει να φυσηξει.

      Αγαπαω και δεν αδιαφορω...αυτο ειναι ολο.
      Σαν ανθρωπος προς ολους τους ανθρωπους...

      Ααααα....και δεν παω μετα να ψηφισω
      Χρυση Αυγη...
      ουτε κανενα αλλο ιδιο,καταϊδιο,ολοϊδιο,μα φτυστό
      σκατοκομμα...κανεναν και ποτέ...
      γιατι απλα...
      αγαπαω το δημιουργημα
      με την απλη μα τεραστια εννοια
      ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ.


      Διαγραφή
    2. Ουρανέ μου, διώχ'τη συννεφιά, να περάσω τα σύνορα. Κι ένα βράδυ, πάνω στα βουνά, να χτυπήσω τα σήμαντρα.....
      Ο Ουρανός είναι αγάπη. Με την Αγάπη, περνάς τα σύνορα. Αντέχεις τα καρφιά, υπομένεις ο,τι σου φαινόταν αδύνατο να υποφέρει άνθρωπος.
      Φθάνεις στο τέρμα του Γολγοθά σου. Κι εκεί, η Αγάπη, το μόνο πράγμα που πάντα αντέχει ("ουδέποτε εκπίπτει ") σημαίνει το σήμαντρο της ουσίας της ύπαρξής σου. Την ουσία του να είσαι άνθρωπος.
      Η επιλογή σου στο τραγούδι, είναι και επιλογή μου. Ο δρόμος σου, ίσως και να συμπορεύεται με τον δικό μου. Καλή δύναμη. Και με το καλό να φτάσεις.
      Άννα Πάρος

      Διαγραφή
    3. Ευχαριστω..
      Μα τον ουρανο θα κοιταξω μια πνοη πριν το θανατο.
      Στη γη πορευομαι κι εδω πατουν τα ποδια μου..
      Και θα συνεχισω να δινω αδιαπραγματευτη αγαπη
      σε ακατοικητα ματια ...
      Καπου θα φτασω...δεν μπορει.

      Πεσαμε σε γκρεμο και προσπαθουμε να ανεβουμε.
      Εμπρος λοιπον καλα μου οοοονειραααααα....

      Καλο απογευμα,Αννα μου.

      Διαγραφή