Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να `μαι καλά στα χαμηλά
και δω στη γη να ξημερώνω
να ζω με τούτα τα ψηλά
να χάνομαι στο χρόνο.
Να σέβομαι τη λογική
τα συναισθήματα να πνίγω
κρυφά να γίνομαι παιδί
να ξαναπαίζω λίγο.
Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να λέω το πικρό γλυκό
να `χω δυο πόδια για να βγαίνω
καφέ να πίνω στο σταθμό
να μην πηδάω στο τρένο.
Να βάζω παρακεί το εγώ
μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
κι απ’ του ονείρου να λυγώ
το πουπουλένιο βάρος.
Αχ, ζωή...αποθώ.
και δω στη γη να ξημερώνω
να ζω με τούτα τα ψηλά
να χάνομαι στο χρόνο.
Να σέβομαι τη λογική
τα συναισθήματα να πνίγω
κρυφά να γίνομαι παιδί
να ξαναπαίζω λίγο.
Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να λέω το πικρό γλυκό
να `χω δυο πόδια για να βγαίνω
καφέ να πίνω στο σταθμό
να μην πηδάω στο τρένο.
Να βάζω παρακεί το εγώ
μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
κι απ’ του ονείρου να λυγώ
το πουπουλένιο βάρος.
Αχ, ζωή...αποθώ.
Πόσοι αλήθεια δεν πηδήσαμε σε αυτό το τραίνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όταν θελήσαμε να το κάνουμε ήταν πολύ αργά... έφυγε ξανά από τον σταθμό χωρίς εμάς.
Σε μιαν άλλη ζωή... ίσως :)
Ναι...σε μιαν αλλη ζωη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα και με τις απεργιες....ειναι ενα θεμα...
Επιλεγω την περιφορα του επιταφειου μου.
Εσεις ο'τι αλλο θελετε.
Καλο μεσημερι απο καρδιας...
Αγριομελο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σέβεσαι τη λογική , αλλά να μην πνίγεις ό,τι νιώθεις, θα έρθει η ώρα που θα γίνουν αγχόνη και θα σε πνίξουν αυτά....
Ναι μην αγαπήσεις σαν κουρσάρος , γιατί δεν είναι αγάπη αυτή αλλά λεηλασία...
Μην κρύβεις το εγώ σου , πάντα υπάρχει κάπου αυτός που θα το δει και θα το αγαπήσει γι αυτό που είναι χωρίς όρους....
Τα φιλιά μου...
Το αντιθετο συμβαινει,ματια μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλακια...