Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Αυτη τη κραυγη θελω να την αγαπησω...σαν τραγουδι του "ερημου μεσα μου" που με εγκαταλειπει καθε μερα και πιο πολυ,και σαν παραπονο ολου του κοσμου....για ΟΛΑ οσα ερχονται...

Σαν έρθεις και τα βρεις ερειπωμένα
Μη φοβηθείς, μην κάνεις πίσω
Ο χρόνος τα 'χει έτσι καμωμένα
Μες στη σκιά το διάλεξα να ζήσω



 
Γιατί περίμενα στ' αλήθεια να φανείς
Κρυφή σου υπόσχεση στο βλέμμα
Μα τις κραυγές δεν άκουγε κανείς
Σαν ο ερχομός ντυνόταν ψέμα

Και πώς οι μέρες, τα χρόνια που περάσαν
Φαντάζουν τώρα μονάχα μια στιγμή
Και πώς οι ελπίδες δε γεράσαν
Μες στης ψυχής μου τη ρωγμή

Να φέρεις λίγα δάκρυα μαζί σου
Γιατί η δική μου στέρεψε πηγή
Θε να τ' αφήσω να κυλήσουν
Στην αγκαλιά σου την αυγή

8 σχόλια:

  1. Πωλούνται σπαρματσέτα, φακοί και δάδες, για περάστε, για περάστε!!
    Αγκαλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να φυγετε,κυριε...
      να πατε αλλου...(σλουρπ σλουρπ).
      Εμεις τωρα πια συνηθισαμε στα σκοταδια...

      ΜΜΜΜΑΚΙΑ...


      Διαγραφή
  2. Χωράω κι εγώ;
    Παρεούλα τα δυο μας, να δακρύζουμε με το τραγούδι του Αλέξανδρου...

    Φιλί παραπονεμένο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν "φερουν" αρκετα δακρυα...
      ναι...γιατι οχι...

      Καλησπερα,ματια μου...

      Διαγραφή
  3. Μμμμμ τι μουσικές...
    Δεν το ήξερα, θα το χρησιμοποιήσω.

    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι κομμάτι!
    Τι στίχοι!
    Κραυγή για όλα όσα έρχονται....
    Καλό βράδυ αγριομελάκι μου!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απο το πουθενα μου χαριστηκε...
      κι εγινε επαναλαμβανομενη "βουη" μου...
      Το λατρεψα...μα την κραυγη ακομη περισσοτερο.

      Να εισαι παντα καλα,χαρα μου...
      Καληνυχτα.

      Διαγραφή