Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013



 Νιωθω να πλημμυριζω απο ομορφα
(μια μικρη κληρονομια ευτυχιας)
και δεν αντεχω
να μην τα διαχεω
μεσα σε ακατοικητα σωματα
(ευγενικη χορηγια της υπαρξης μου)

Ευλογημενη η στιγμη της "μεταβιβασης"
Ο δρομος...δικος σας.

 Ας ραψω κι αποψε τα μελη μου.
Αυριο μια καινουρια μερα μουγκριζει.


 Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

 

12 σχόλια:

  1. Να την κοιτάς με χαμόγελο την νέα μέρα, κάθε νέα μέρα αγριόμελο μου...
    Θα σου φέρει ομορφιά, θα σου φέρει όλα τα ανθρώπινα...ακόμη και πόνο, για τους ανθρώπους είναι μα και αγάπη και χαμόγελα...μη φοβηθείς...

    Η ζωή είναι ένας κύκλος και ξανά από την αρχή θα κυλήσει....και όχι θα κατρακυλήσει......

    Τα φιλιά μου μέσα από την καρδιά μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το χαμογελο δεν διαπραγματευεται.
      Με βαση αυτο οι αλλοι μου λενε τα προβληματα τους.....
      Τιποτα δεν φοβαμαι,καλη μου...

      Καλοβραδυ απο καρδιας!

      Διαγραφή
  2. Αύριο αρχίζει μια νέα ενδελέχεια.
    Eννοείται το αύριο ειναι ήδη χθες
    στη χώρα του Τώρα.
    Μη ράβεις τίποτε..οι οποιες
    πληγές λέει ο γιατρός ζωή
    πρέπει να μένουν ανοιχτές
    στον αγέρα της ανυποταξίας
    αυτο είναι το τίμημα μα..
    μονο ετσι έχουμε
    ανασύνθεση του είναι μας..
    με το ράβε ξήλωνε δεν
    κάνουμε βήμα.

    Φιλί. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστος ο Καλαμαρης λεγοντας :τι ειναι το σημερα παρα το αυριο του χθες
      (συνειρμος απλος μα δυσκολος για "ελαφρομυαλους").
      Απωλειες παντα υπαρχουν οταν κάνεις βουτια σε δυσβατα για να
      μπορεσουν να γινουν καλλιεργησιμα λιμερια.
      Οι πληγες αιμορραγουν διαρκως γιατι επιμενουμε στα ιδια σημεια
      να ξαναγινονται...κι επιμενουμε για την ιδια λυτρωση.
      δεν γινεται αλλιως αλλωστε.
      καθε φορα τα ναυλα του ταξιδιου εχουν το ιδιο αντιτιμο...
      ψυχη και σωμα!
      Κι αν ρωτησεις τα"πουλια" θα σου πουν ποση τολμη εχει η δικη μου
      ελευθερια.
      Τι λες....πεταμε?

      Καλημερα απο καρδιας εντολη!

      Διαγραφή
  3. Η γραφή σου μου θυμίζει πολύ τη γραφή ενός άλλου μπλογκερ του kittaro...
    Εχει κάτι το περίεργα κοινό ο τρόπος σκέψης... τι λες πετάμε έτσι για καλημέρα? ;)
    Την αγάπη μου... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου το προτεινεις αρα..
      Θα "πεταχτω" να δω τι παιζει(διαφορες-ομοιοτητες)..
      Αν και χωρις φτερα (παρα φτερουγακια)...παμε...
      αλλη μια κοτα που προσπαθει να γινει αετος...χαχαχα

      Φιλια,Λιακαδα μου.(μα γιατι επιμενουν τα συννεφα?)

      Διαγραφή
    2. Τα σύννεφα έχουνε το σκοπό τους τ'ατιμα... ξέρουν καλά τι κάνουν...
      Επιμένουν για να σε κάνουν να πετάξεις ... ψηλά... πάνω απ'αυτά... εκεί που ο ήλιος βασιλεύει απερίσπαστα... :)

      Διαγραφή
  4. Αν δεν διαχέουμε τα όμορφα της ψυχής μας τριγύρω τι αξία έχουν τότε;
    Μόνο για μας;
    Κάθε τι αποκτά αξία από τη χρήση του!
    Σε ευχαριστούμε για ό,τι μας χαρίζεις απλόχερα!
    Σε γλυκοφιλώ! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαφως,ματια μου...
      ο'τι δεν χρησιμοποιειται αχρηστευεται.

      Να εισαι παντα καλα.

      Διαγραφή
  5. Αμεεεε..!!! Φύγαμε..!! :)

    http://www.youtube.com/watch?v=SWvRwRYfA2M

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ..και η απόφαση δική σου!

    Σαν χορταράκι αυτή η ομορφιά,
    φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι ειναι ωραια....απροβλεπτα!
      Η καταρα ειναι να "ερωτευθεις" το αναμενομενο.

      Πολλα φιλια.

      Διαγραφή