Ευτυχως! Τα λενε κι αλλοι...

Αγάπη & τάξη

Όλοι ψάχνουν να βρουν στο πρόσωπο του συντρόφου τους, είτε πρόκειται για άνδρα είτε για γυναίκα, τη μητέρα τους. Η σχέση με την μητέρα είναι αυτή που μας έχει στιγματίσει βαθύτερα στη ζωή & ασκεί την μεγαλύτερη επιρροή στις συντροφικές μας σχέσεις. Ότι στερηθήκαμε από τη σχέση μας με την μητέρα μας, θέλουμε να μας το δώσει ο σύντροφός μας. Όμως μια σχέση αγάπης μπορεί να πετύχει, μόνον αν δούμε  το σύντροφό μας ως ισότιμο αν & διαφορετικό άτομο, αν τον αποδεχτούμε όπως ακριβώς είναι χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε.

Μια σχέση αγάπης που διακόπτεται  στο ξεκίνημα, μπορεί να έχει τη ρίζα της σε κάποιου είδους πρόωρο αποχωρισμό από την μητέρα & καμιά φορά & από τον πατέρα. Στη σχέση του ζευγαριού ο κάθε σύντροφος στρέφεται προς τον άλλον για να δώσει & να πάρει αγάπη. Όταν πάρει αγάπη, τρυφερότητα & φροντίδα, υπεισέρχεται αυτόματα & ασυνείδητα ο φόβος του παιδιού ότι  θα χάσει τη μητέρα του, μαζί με το συναίσθημα ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί την αγάπη που παίρνει από τον σύντροφο του. Συνδέεται με αυτό το αντανακλαστικό , με μια ανάμνηση μεγάλου πόνου & απόρριψης, το οποίο προβάλει υποσυνείδητα στο σύντροφό του, & στο μυαλό του κυριαρχεί η σκέψη,  «Δεν θα ξαναπεράσω τα ίδια. Για να είμαι ασφαλής καλύτερα να φύγω εγώ πρώτος».

Όμως η επιθυμία της αγάπης του συντρόφου τον οδηγεί σε μια νέα απόπειρα πλησιάσματος, αλλά μόλις αρχίζει να ρέει  η αγάπη, ο φόβος του παιδιού μεγαλώνει & αποτραβιέται & πάλι. Τα περισσότερα προβλήματα πλησιάσματος-απομάκρυνσης έχουν την πηγή τους στο γεγονός της διακοπής εκτεινόμενης αγάπης προς την μητέρα σε νηπιακή η παιδική ηλικία. Την αγάπη που χρειαζόμαστε για τη σχέση του ζευγαριού την μαθαίνουμε από την μητέρα. Όπου έχει πετύχει η σχέση με την μητέρα, όταν την αποδεχόμαστε ολόψυχα & ότι προέρχεται από αυτήν, προετοιμαζόμαστε για την σχέση του ζευγαριού. Το ίδιο ισχύει & για τον πατέρα.

Όποιος δεν αποδέχεται τους γονείς του, δεν μπορεί να αποδεχτεί κανέναν σύντροφο.

Όποιος δεν βρίσκεται σε αρμονία, σε βαθιά σύνδεση σεβασμού, αποδοχής & ευγνωμοσύνης με τους γονείς του θα αντιμετωπίζει προβλήματα στις συντροφικές του σχέσεις. Για την ευτυχία στη σχέση είναι πολύ σημαντική μια κίνηση που έχει να κάνει με το σεβασμό σε ότι έχει προηγηθεί. Οι σύντροφοι κοιτάζονται στα μάτια, κάνουν σύνδεση & λέει ο ένας στην άλλον:

• Σε αγαπώ & αγαπώ οτιδήποτε με φέρνει κοντά σου.
• Σέβομαι τους γονείς μου, την οικογένειά μου & τις αξίες της.
• Σέβομαι τους γονείς σου, την οικογένειά σου & τις δικές τις αξίες.

Ότι πήρα από τους γονείς μου είναι αρκετό & με ευχαρίστηση το μοιράζομαι μαζί σου. Ότι πήρες από τους δικούς σου γονείς, το οποίο & συνεισφέρεις τώρα, είναι αρκετό & θα είμαι ευτυχής εάν το μοιραστείς μαζί μου. Ότι άλλο χρειαστούμε θα το δημιουργήσουμε με τη δική μας δύναμη.( το μοίρασμα).

http://angelsroads.blogspot.gr/2010/10/blog-post_779.html