Μυγδαλια μου ανθισμενη
οταν σε βλεπω ετσι ομορφα κι ανθεις
συλλογιζομαι,καυμενη,
πως θα'ρθει η ωρα που κι εσυ θα μαραθεις...........
Τωρα πανω σ'ενα της κλαδακι
καθεται και κελαηδει γλυκα γλυκα
ενα παιχνιδιαρικο πουλακι
και της λεει κρυφα και μυστικα:
...........
Δε βαστουν πολυ τα καλλη,
θε να'ρθει παλι η βαρυχειμωνια
και τα φυλλα σου θα πεσουν
θα σου τα ριξει το αγριο χερι του χιονια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου