Εβλεπα ενα ντοκιμαντερ με ενα κοριτσακι με ιδιομορφη,σπανια παθηση και με συγκλονισε!
Οι ανθρωπινες αδυναμιες με πλημμυριζουν απο αγαπη κι αισθηση αλληλοβοηθειας.
Μην σας κανει εντυπωση εαν με δειτε καβαλα σ'ενα λαμα για τον Δαλαϊ-Λαμα.
Το να ειμαστε επιθυμητοι σε ολα τα επιπεδα(που περικλειει φυσικα και την εννοια"αναγκη"
αυτο που περισσοτερο με ενδιαφερει)εκτιμω πως ειναι ολα τα λεφτα!
Ειναι αληθεια απιστευτο το ποσο ευκολα δεχομαστε την ανυμπορια της επιθυμιας-αυτοκαταστροφη
τελικα φανταζει μεσα στους ζεστους ανασασμους μας.
ΖΩΗ...αυτα τα 3 γραμματα,παναθεμα τα!!!
Αισθανομαι νησακι καρφιτσωμενο επανω σε ωκεανους που λυσσομανουν τα κυματα...
...σε νηνεμια συλλεγεις ομορφα κοχυλια...
Ζηταω να κατοικηθω πριν βουλιαξω...
Ζηταω να ανατειλλω πριν τα συννεφα με προλαβουν...
Ζηταω να δημιουργησω πριν την ακουσια λοβοτομη μου...
Ζηταω να δωθω στο ανθρωπινο γιατι..."καθε τι που ανασαινει ζηταει να δωθει,ματωνει τα νυχια του,
παλευει με κτηνη.Ζηταει να ομορφυνει".
Αυτος ειναι ο σκοπος της πνοης που μας δωθηκε,
να ομορφυνουμε τη ζηση μας και να την κανουμε ηρεμη,γαληνια,ατρομητη μπρος στη φθορα
του χρονου...κι ομως ειμαστε τοσο χαμηλα...
τοσο αδυναμοι...
τοσο τρωτοι...
που σκεφτομαστε να παμε για botox παρα να αγκαλιασουμε τη ρυτιδα μας.
Λεμε και δεν κανουμε!Αδυναμο σωμα...σαν αφορμη...η αιτια βρισκεται στο αδυναμο
πνευμα...και μη νομιζεις πως ξεγλυστρας....ναι....ΕΣΥ...πισω απ΄την παπαρουνα.
Οσο κι αν κρυβεσαι αφηνεις σκατουλες πισω σου που σε προδιδουν.
Ολοι ειμαστε συνενοχοι στη διαστρεβλωση και ο λογος,εκτιμω,εχει ριζα στο φοβο,
κατ'επεκταση στον εγωϊσμο και πολυ μετα στη χυδαια γκριματσα του χρηματος.
Ας ειμαστε ολιγαρκεις οπως το αρχεγονο μοντελο μας.
Με τρομαζει η ζωη μας!!!
Με τρομαζει περισσοτερο η ρουτινα που διανυεται.
Με τρομαζεις λεγοντας μου τις τυποποιημενες κινησεις σου.
Νομιζω θα ημουν το ιδιο δυστυχισμενη εαν ζουσα οπως εσυ,οπως εσυ,εσυ κι εσυ.
Η ζωη για να'ναι νοστιμη πρεπει να εχει αλατι,το αλατι της γης της.
Αν δεν μπορει να εχει τη γοητεια του "ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ" μεσα απ'ο'τι
βιωνω-συμβιωνω τοτε,φανταζομαι,θα εχει εμφραγματα,εγκεφαλικα και καρκινους
πολυ πιο συντομα απ'ο'τι η φυση εχει πακεταρει για να στειλει στο τοτε μας.
Μακρυγορω...Τι ωρα ειναι?Θ'αργησεις.
Δε νυσταζω καθολου...
Δεν θελω να δω τηλεοραση...
Δεν θελω να μεινω στον υπολογιστη...
Εξω....φτουουουου....ακομα δεν χιονιζει,γιατρε μου...
που βρισκομαι χαμενηηηηη???
ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑ!!!!
Πεφτοντας συναντησα τον καπελα και τον μαγιατικο λαγο...
Οσο και να προσπαθειτε εγω θα κατοικω παντα στις καρδιες σας...
κι αυτη ειναι η δικη σας επιλεγμενη καταρα(χιε χιε χιε χιε)
Τελος παραμυθιου.
 |
μια Ηλιαχτιδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου