Ανωριμος...ανωνυμος....απ-ονειρος...απρονωμος...αμορινος...αβδσγξσγλμλκνος

Μη ζητας κατι 
που δεν μπορεις να δωσεις 
γιατι ακομα κι οταν σου δινεται 
αδυνατεις να το αντιληφθεις.

" Η ευλογία της έλλειψης "

 Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου.
Ό,τι μου λείπει με προστατεύει
από κείνο που θα χάσω  

όλες οι ικανότητές μου
που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο χωράφι της ζωής
με προφυλάσσουν από κινήσεις στο κενό
άχρηστες, ανούσιες.
Ό,τι μου λείπει με διδάσκει
ό,τι μου ‘χει απομείνει
μ’ αποπροσανατολίζει
γιατί μου προβάλλει εικόνες απ’ το παρελθόν
σαν να ‘ταν υποσχέσεις για το μέλλον.
Δεν μπορώ, δεν τολμώ
ούτ’ έναν άγγελο περαστικό
να φανταστώ γιατί εγώ
σ’ άλλον πλανήτη, χωρίς αγγέλους
κατεβαίνω.
Η αγάπη, από λαχτάρα που ήταν
έγινε φίλη καλή
μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του Χρόνου.
Στέρησέ με –παρακαλώ το Άγνωστο–
στέρησέ με κι άλλο
για να επιζήσω.

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Παρτο αλλιως!

 

 Οι γυμνοι σαλιαγκες 
που σερνονται στο κορμι μου,
φροντιζουν 
για την "αναπλαση" της επιδερμιδας μου.
Το μαρτυριο τους ομως ειναι
οτι ποτε δεν προκειται 
ν'αποκτησουν "σπιτι" .
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Χερια=μεσον εμπρακτου ομιλειν

Για του λογου το αληθες

ραβω δια παντως τη σχισμη

που φτυνει τις αναγκες μου

Μολυνθηκα απ'τις αραχνες που με φιλησαν

Αντιδοτο...η σιωπη.

υγ...οι "φιλοι" μας οι ανωνυμοι...κοτες λυρατες...μην ξεχνιομαστε...

 Στ’ άσπρο σεντόνι είμαι της αράχνης
μια πεταλούδα νόστιμη.
Παράδεισους μου λέγανε, μη ψάχνεις
ξύπνα και ζήσε τη στιγμή.

Μα γύρω απ’ το λαιμό μου νιώθω ακόμα
δαγκάνες που τροχίσανε,
αυτοί που μ’ αγαπήσανε
και που με φίλησαν στο στόμα.

Στ’ άσπρο σεντόνι είμαι του θανάτου
ένα κορμί αφτέρουγο
τα όνειρά μου παν του πεταμάτου
κι όπως μου είπανε, φταίω εγώ.

Romance under a fake moon

Φεγγαρια λες..... να περιμενω

Ηρθες δεσμωτης....ερωτευμενος

Χυμους ζητας...ναι...στους προσφερω

Θελεις να δεις?...Οριστε...ανατελλω

Ρυθμο σφυριζεις....δες...σου χορευω

 Πριγκιπας γινεσαι...καστρο σμιλευω

Αναγκη ψαχνεις....αλιμονο...δεν την μαντευω

Μην πας μακρια....πιασε με τρεμω

Φωνες ταραζουν.....δακρυα ρεω

Στην απουσια...καταρρεω...

Συνηθισα χωρια....γαληνη εκπνεω...

Παναθεμα σας ηλιοφωτιστες νυχτες!

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

"

"στο χαος και στο ονειρο

απελπισια χορτατος"