Ο πονος....η απωλεια...ο ανθρωπος....ο ελεημων Θεος.

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

 Χρονια Πολλα

...............................Γυναικες σε φυλακης καταστρωμα * .....................

 Τα ματωμενα φεγγαρια

δεν κατοικουν σε κανενος θνητου

το ορατο αντικρισμα

μα σε γυναικεια σωματα φωλιαζουν

απορροφωντας ανελπιδους κραδασμους

που ισως...λενε εκεινες  ισως,

και να προερχονται απο ενα σημειο 

συγχυσμενων γραμματων....

δ..κ ..α...ι.....ρ..α

(οδος καρδιας).

Ελα παιδι μου,

ελα σπουργιτι μου

ακου την αγωνια μου

θρεψε τα φτερα σου...

πετα...πετα....πετα ψηλα στον ουρανο

γινε αστερι φωτεινο

κουνια μπελα

κουνια μπελα...

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Με αφορμη την επισκεψη στις γυναικειες φυλακες Ελαιωνα Θηβας 

με την ομαδα "ξεblogαρισμα" 

Απο τα δακρυσμενα ματια σας πινουν νερο οι πεταλουδες μου...

....αρμύρα του πονου

γλυκο της χαρας.

Σε ολους σας (εκτος απο εσενα*) 

*ας περιμενει ο παραδεισος

"ακολουθησε το φως...δεν ειναι ματαιο"

Ανθρωπο-κτηνιες

 Πληγωνω και πληγωνομαι...

δε γινεται διαφορετικα

μα ξερω 3 πραγματα:

α) στα ισα το παιχνιδι

β) η Διαιτησια ειναι δικαιη

γ) δεν υπαρχουν οπαδοι

Αυτοδιαχειριζομαι τα ισοποσα 

με προσευχη

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

"απο την αβυσσο , ωδη για τον παραδεισο"

"REMEMBER YOUR MORTALITY"...(Θ.Α.)

 

Στη ζωη ετουτη

πρεπει να ειμαστε παντα ετοιμοθανατοι...

ετοιμοι μπρος στο ενδεχομενο του θανατου.

Ξεχναμε τη θνητοτητα μας

και ταχα μου ξαφνιαζομαστε

οταν αρρωσταινουμε

ή μας συμβαινουν ατυχηματα.

"Θεε μου,γιατι?" ...λεμε.

Κι Εκεινος "απαντα" απλα "διοτι".

Δεν ειμαι καθολου συμφωνη

στο να ζουμε την καθε μερα σαν να ειναι η τελευταια

γιατι τοτε θα ειχαμε απιστευτα πολλες αυτοκτονιες.

Δεν χαρακτηριζει 

η ωριμοτητα και η σοφια κατ'επεκταση 

τον ανθρωπακο....δυστυχως.

Αλλα στο "στιλπνο" επιγειο

επερχεται η φθορα

 (χτυπησου ...δε με νοιαζει)....

αλλαγη το λεω εγω κι οχι φθορα

Λοιπον???

Τι λετε?

Η ναφθαλινη θα σωσει το "ρουχο"

ή η λεβαντα την αισθηση?

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

 

Η πρωταπριλια ...εχει σχημα μουτζαλιας...γιο.

 Σαν αντικρυσα 

μια μερα σαν κι ετουτη

χορταρακι που φυτρωνει

απ'της γης 

το χωματενιο κοσμοκούτι,

λιγο ηλιο περιμενω για να βγει,

δωσε κατι πληγωμενη μου ψυχη,

δωσε χαδι να δανεισω του βορια

να σταματησει η παγωνια,

δωσε ματια

να κερασω τον τρελλο

για να βλεπει ο΄τι ειναι λογικο,

δωσε γελιο ,οχι οδυνη στη πληγη

πριν το ονειρο να παραχαραχτει

Ελα πες μου

ποσα ...

ποσα θελεις για να ζησεις,

ποσο ψεμμα στρωνεις καθε βραδυ

για να ροχαλισεις,

με τι κιβδηλο  την αληθεια μου χτυπας,

με ποια πλανη το μυαλο σου κυβερνας?.

Καπου ακουω τον καϋμο να περπατα

κι η αγαπη σαν μπαλονι

 δραπετευει μακρυα.

Η ζωη σου ειναι ολη

μια σαρκικη πρωταπριλια.

που ομως συντομα θα γινει

χωνεμενη κοπρια*

*καταλληλη και για "φυτα" εσωτερικου χωρου

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)