Απο τοτε.

 

Επιτελους καταλαβα

γιατι κοιμαμαι
διχως μοναξια 

τα βραδια.

Προσφατα εμαθα

πως πεθαινουν 

ΚΑΙ τα μαξιλαρια.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον) 


 

........................................το διχως αλλο..........................

...στου βουντου την πορτα

παρε τα μακαρονια και φυγε!

Καταλληλοτητα

- " Για δες!

Στην αγκαλια μου ριζωσες

εκανες προθυμα κλωναρια

εγινες σαν μια ολανθιστη αμυγδαλια

και καρπισες ευλογημενη τροφη ".......ειπες.

- " Λιγο εδαφος θελει ο σπορος

για να αποδειξει στο χωμα

οτι ειναι γονιμο ".....σκεφθηκα.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Am i mad ?

'But I don't want to go among mad people,' Alice remarked.

'Oh, you can't help that,' said the Cat: 

'we're all mad here. 

I'm mad. You're mad.'

'How do you know I'm mad?' said Alice.

'You must be,' said the Cat, 

'or you wouldn't have come here.' 

 

 

Ινσομνια...

Λιγο ασήμι για να κοιμηθω...
Ασε μου μονο 
λιγο ασήμι για να κοιμηθω...
μηπως κι εξαγορασω 
τα ναυλα μου για τ'ονειρο.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

"..διχως μια σταλα στοργη... "

Οποιος θελει να ξερασει ας περασει "εξω" (μμμμαμμμμααααα εχω μια αναγουυυυυυυλαα ιχ ιχ ιχ).Παμε οι υπολοιποιοιοι....Χορός!!!

Η περιεργεια και μονο θα σε κανει να το δεις......πριν.......χο χο χο

Οταν "ασημαντες" λεπτομερειες αναβλυζουν αγαπη.

Παρατηρηστε τα παντα στις εικονες αυτες

και μετα κοιταξτε τα χερια σας

Ποιος ειπες οτι γιορταζει?

Οταν ολοι οι ανθρωποι 

σε τουτον το πλανητη

μαθουν να σεβονται ,

πρωτα τον εαυτο τους και μετα τους αλλους ,

και να συνυπαρχουν,

τοτε θ'αρχισω να ευχομαι χρονια πολλα

γιατι μονο τοτε θα εχει σημασια 

η ...χρονικη επιμηκυνση.

Προς ωρας...

τη μονη ευχη που μπορω να ξεστομισω

ειναι αυτη των γερων απο παλια....

"Μ'εναν καλο θανατο"...ελεγαν.

Και ειναι η πιο σημαντικη

εαν εκφραζεται απο καρδιας.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Η φυλακη

 Καθε βραδυ

το ιδιο χτυπημα στην πορτα.

 " Καποιος ταραζει  το θανατο μου "...ελεγα.

Ετρεχα με λαχταρα να ανοιξω

σαν με παρεα να βρεθω...

" Να ζησω! "...ελεγα

Και εισεπραττα μονο

λιγον αερα στο προσωπο.

Παλι μεσα...

και τα βηματα απομακρυνονταν.

Καθε βραδυ ο ιδιος χτυπος...

η ιδια ποθητη λαχταρα.

" Να μπει ο λιγος αερας "...ελεγα.

Δεν μου πηρε πολυ να καταλαβω

πως η καρδια ηταν εκεινη

που χτυπουσε 
τα τοιχωματα του στηθους

για να δραπετευσει.

Κι εγω την προφυλασσα σκλαβωμενη.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Ήσυχο βράδυ 

σε γνώριμο χώρο κλεισμένο.

Κουρτίνες ,λάμπα ,το τσιγάρο ,λουλούδια στα βάζα...
γαλάζια λουλούδια ευωδιάζουν.

Οι σκιές τους μεγάλες 

επάνω στη ντουλάπα ,στο κρεββάτι
και προπάντων στο σώμα της γυμνής γυναίκας.

Αν νιωθετε ερωτευμενοι..ποτέ μη λετε "σ'αγαπω".Δε χρειαζεται.

 Οι εραστες

δεν εχουν ηλιο να νιωσουν σαν χαδι

παρα  φλεγομενο συμπαν που τους καιει τα σπλαχνα,

δεν εχουν σεληνη για ποιηση

παρα φεγγαρια διεκδικουμενα,

δεν ακουν τραγουδι μελωδικο 

παρα ηχους προσωποποιημενους,

δε γευονται ηρεμο φαϊ

παρα μακροσυρτη ασιτια,

δεν εχουν δρομο με χορταρακι να διαβουν

παρα κρεβατι στασιμο σε εγκατα βαθια,

δεν εχουν φιλους εν ενεργεια

παρα "κρεατα" στην καταψυξη,

δεν εχουν αγαπης αλισβερισι

γιατι διεκδικουν,

ζηλευουν,

εγκαταλειπουν......κ.α

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Ισον!

  Το καλο και το "κακο"

μεγαλωνει ισοποσα μεσα μας.

Ανισορροπος οποιος μεροληπτει

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον) 

 "Το πιο σπουδαίο πράγμα που θα μάθεις ποτέ
Είναι απλά να αγαπήσεις και να αγαπηθείς.."

«Οπόχει κόρη ακριβή, το Μάρτη ο ήλιος μη την ιδεί».

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Φτιάχνεται την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό του χεριού σαν βραχιόλι. Καμμιά φορά φοριέται ακόμα και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, ώστε να μην σκοντάφτει ο κατοχός του.

Είναι η συνήθεια να δένουν οι μητέρες στο χέρι ή στο πόδι των παιδιών τον λεγόμενο ένα κορδόνι από λευκό και κόκκινο νήμα, ώστε να τα προφυλάξουν από τις ακτίνες του μαρτιάτικου ήλιου, οι οποίες θεωρούνται πολύ επικίνδυνες. Ο ήλιος το Mάρτιο συνήθως καίει και μαυρίζει τα πρόσωπα των παιδιών. Η μαυρίλα όμως σήμαινε ασχήμια, προπάντων για τα κορίτσια που η παράδοση τα ήθελε άσπρα και ροδομάγουλα: «Οπόχει κόρη ακριβή, το Μάρτη ο ήλιος μη την ιδεί». Για να αποτρέψουν την επίδραση του ήλιου λοιπόν, έφτιαχναν και φορούσαν τον «μάρτη», ώστε να προστατεύσει τα πρόσωπα των παιδιών από τον ήλιο και να μην καούν, δηλαδή μια λινή κλωστή, άσπρη και κόκκινη, στριμμένη.

Συνηθίζεται να φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Ύστερα αφού τον βγάλουν, τον κρεμούν στις τριανταφυλλιές, ώστε να γίνουν τα μάγουλά τους κόκκινα σαν τριαντάφυλλα.

«Μάρτη» δεν φορούσαν μόνο οι άνθρωποι. Σε σε κάποιες περιοχές της χώρας κρεμούσαν την κλωστή όλη τη νύχτα στα κλαδιά μιας τριανταφυλλιάς για να χαρίσουν ανθοφορία, ενώ σε άλλες περιοχές την έβαζαν γύρω από τις στάμνες για να προστατέψουν το νερό από τον ήλιο και να το διατηρήσουν κρύο. Σε άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να τον πάρουν τα πουλιά για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αλλού πάλι το φορούν ως την Ανάσταση, οπότε και το δένουν στις λαμπάδες της Λαμπρής για να καεί μαζί του.

Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο εξαπλωμένο σε όλα τα βαλκάνια, λόγω της υιοθέτησής του από τους Βυζαντινούς, οι οποίοι και το διατήρησαν. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, επειδή οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων συνήθιζαν να δένουν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

http://www.k-mag.gr/