Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Και να η αιτια εμπρος μου!
Εχει γαληνη εδω.
Γαληνη στο μυαλο μου.......αααααχχχ
γαληνεμενα χτυπα η καρδια ...τικ..τακ τικ..τακ τικ..τακ,
γαληνια ακροδαχτυλα...φςςςςςςςς
σαν μια μαγικη σκονη να ξεχυνουν,
αθορυβες οι πατουσες μου....ταπ ταπ ταπ ταπ...θαρρω γατουλα γινομαι,
και ο -για χρονια τοσα-απαλευτος αντιπαλος μου ,
ενα ολοϊδιο εγω
που διασταυρωνει καθε μερα
των οφθαλμων τα μονοπατια
καθρεπτιζει ενα παραξενα γαληνιο βλεμμα.
Μπααααα....
"Τι μου ταζεις?" ρωταω
"Ποτε ξανα ειδωλο" μου απαντα.
Αναρωτιεμαι ...
αυτη η σιωπη της απεικονισης
που αραγε να με τοποθετει?
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Ενας αθανατος υπεροχος Δημητρης Λαγιος...
Παμε μαζι....στη γαληνη του-μας
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013
"Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι
σαν το τριφύλλι τ' ανοιχτό
κι είχες το φως τ' Αποσπερίτη
στα δυο σου μάτια φυλαχτό
Άφηνες πάνω στο τραπέζι
γάλα και μέλι και ψωμί
κι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει
στο πελαγίσιο σου κορμί
Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό
Κύμα και βότσαλο κι αλμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό
ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα
στην παγωνιά για να λουστώ
Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό"
σαν το τριφύλλι τ' ανοιχτό
κι είχες το φως τ' Αποσπερίτη
στα δυο σου μάτια φυλαχτό
Άφηνες πάνω στο τραπέζι
γάλα και μέλι και ψωμί
κι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει
στο πελαγίσιο σου κορμί
Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό
Κύμα και βότσαλο κι αλμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό
ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα
στην παγωνιά για να λουστώ
Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό"
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013
"η στιγμη που ποτε δεν πιανεται..."
Οι στιγμες που θροϊζουν
με το περασμα των περαστικων,
με το περασμα των περαστικων,
οι στιγμες που λυνουν το πεπλο τους
για να γεννησουν λιγη γη,
για να γεννησουν λιγη γη,
οι στιγμες που δεν υποχωρουν
σε σκιαχτρα ποταπα,
σε σκιαχτρα ποταπα,
οι στιγμες που ριγουν
μετρωντας τα μ'αγαπα-δεν μ'αγαπα,
μετρωντας τα μ'αγαπα-δεν μ'αγαπα,
οι στιγμες που μυριζουν ριγανη
οταν μιλαει ενας γεροντας,
οταν μιλαει ενας γεροντας,
οι στιγμες που δεν αντιστεκονται
στις ρωγμες των ερωτων,
στις ρωγμες των ερωτων,
οι στιγμες που η βροχη,το συννεφο κι ο ηλιος
ειναι καλεσμενοι για φαγητο...
Ποσες στιγμες!!!
Ολες εκεινες που μονο συλλεγονται
και αγαπιουνται
και αγαπιουνται
γιατι ειναι μεσα μας
καθαρογραμμενες και μοσχομυρωδατες
καθαρογραμμενες και μοσχομυρωδατες
και περιμενουν με καλωσορισμα
τις αρχες και τα τελη καθε ανασας.....
μα καθε ανασας.
Αυτες ολες οι στιγμες
που εχουν τ'ονομα Κατερινα,
εχουν πιστη,φροντιδα και σιωπη
υπομενουν,περιμενουν και ποθουν
τα ονειρεματα να γινουν καλημερες.
Κατερινα σε ευχαριστω
Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013
Απαντηση σε ολους εσας ...
Εισαστε ο καθενας ενα χρυσοστολιστο κροσι
στην ανταριασμενη μου καρδια.
Θα πρεπει να φευγω συχνα.....
ομως...
οπως"επεστρεφε και παιρνε με"...
θα επιστρεφω εδω...
γιατι τα "χερια" μας
ειναι δεμενος χαρταετος
κι οπου πεταω σας παω...
οπου πετατε με πατε.
Αγαπαω (σας), λεω ,και προχωραω
ζωντας διαφορετικες πραγματικοτητες.
Πολεμαω το ΚΑΛΟ
με τον εχθρο του.....
δηλαδη...
το ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
Ενα βρωμικο στα 4,παρακαλω.
" Μεγαλωσες" ,ειπα.
"Ωριμασες πια.
Τωρα δεν χρειαζεσαι τιποτα
που να θυμιζει προσκολληση,αναγκη,θελω και συμβιβασμους.
Μονη σου πρεπει να βαδισεις
για να βρεις το κεντρο του κοσμου σου.
ΜΟΝΗ ΣΟΥ! "
Μα μια εικονα αυτοματα
ακυρωνει την "απανθρωπα" συνετη αυτη μου αποφαση.
Ο πατερας...
οταν ψυχορραγουσε
ζητουσε απεγνωσμενα
ενα ανθρωπινο "μελος"
ν'αγγιξει.
Και ειπα ξανα....
"ας περιμενει ο παραδεισος,
"ας περιμενει ο παραδεισος,
ναι...για λιγο μπορει να περιμενει...
μεχρι να ξεχορταριασω."
Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013
Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013
...ενα απλο...γηινο φιλι
ειναι επειδη νοσταλγεις τη μητρα της μανας
και η μονη που ειναι διαθεσιμη
ειναι εκεινη της μανας γης,
εκεινης που μας περιμενει
για την τελικη αναγεννηση.
Ξεκολλα απ'την εμβρυακη σου σταση
μεταμορφωσου το πραγματικο μεγεθος
και γευσου το ,λοιπον....
Ειναι ενα φιλι
ενα απλο γηινο φιλι!
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013
Αν-αισθητη απεργια
Συναθροιζομαστε ...λεμε
για να διαμαρτυρηθουμε...λεμε
για να διεκδικησουμε....λεμε
για να πεθανουμε ομαδικα.....λεΝε.
Ανασαινε βαθια.....βαθια....
μηπως κι οξυγονωθει μια σταλα ο εγκεφαλος
και δουμε καθαρα
το προσωπο του φονια* μας.
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
*φονιας= ρε Γιαννη...εσυ εισαι?
Αν δεν είσαι τυχαίος δε θα πιω στην υγειά σου
αν δεν έχεις σημαία προβοσκίδα και χρέος
οπαδός αν δεν είσαι που ξεχνάς τ' όνομα σου
κάνε τόπο να ζήσεις δε χωράς, μην καθίσεις.
Να' χες ένα ψεγάδι έστω ένα μονάχα
να μη ντρέπομαι που' χω ένα μάτι πιο λίγο
στον καημό σου να κάνω πως εδάκρυσα τάχα
και να μην αρρωστήσω στην χαρά σου και φύγω.
Μην ξοδεύεις το φως σου σε αδέσποτες ώρες
τώρα που' χω μια θέση βολική στο σκοτάδι
είσαι πρόσκαιρος, λίγος, ξαφνικός σαν τις μπόρες
είσαι μόνος και είμαι ουραγός σε κοπάδι.
Αν δεν είσαι τυχαίος καιροσκόπος σακάτης
αν δεν έχεις σημαία προβοσκίδα και χρέος
οπαδός μιας ιδέας που ξεχνάς τ' όνομά της
οι καρέκλες μας τέρμα μην ταράζεις το τέλμα.
αν δεν έχεις σημαία προβοσκίδα και χρέος
οπαδός αν δεν είσαι που ξεχνάς τ' όνομα σου
κάνε τόπο να ζήσεις δε χωράς, μην καθίσεις.
Να' χες ένα ψεγάδι έστω ένα μονάχα
να μη ντρέπομαι που' χω ένα μάτι πιο λίγο
στον καημό σου να κάνω πως εδάκρυσα τάχα
και να μην αρρωστήσω στην χαρά σου και φύγω.
Μην ξοδεύεις το φως σου σε αδέσποτες ώρες
τώρα που' χω μια θέση βολική στο σκοτάδι
είσαι πρόσκαιρος, λίγος, ξαφνικός σαν τις μπόρες
είσαι μόνος και είμαι ουραγός σε κοπάδι.
Αν δεν είσαι τυχαίος καιροσκόπος σακάτης
αν δεν έχεις σημαία προβοσκίδα και χρέος
οπαδός μιας ιδέας που ξεχνάς τ' όνομά της
οι καρέκλες μας τέρμα μην ταράζεις το τέλμα.
Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013
Πόλεμος
Όταν ήμουνα παιδί,
κάποιοι ουρανοί ξεκαθάρισαν την όρασή μου:
όλοι οι χαρακτήρες
χρωμάτισαν την προσωπικότητά μου.
Διαταράχτηκαν τα Φαινόμενα.
- Τώρα, η αιώνια
ροή των στιγμών
και η απεραντοσύνη των μαθηματικών
με διώχνουν απ' αυτό τον
κόσμο
όπου υπομένω όλες τις επιτυχίες του πολίτη,
σεβαστός για την παράξενη
παιδική μου ηλικία
και για τα απέραντα πάθη.
- Σκέπτομαι ένα πόλεμο, για το
δίκιο ή για τη βία,
με πολύ αναπάντεχη λογική.
Είναι τόσο απλό,
όσο μια μουσική φράση.
Αρθούρος Ρεμπό, αποσπάσμα από τις «εκλάμψεις»
20 πεζά ποιήματα, εκδ. Χ. Μπούρας, μετάφραση:
Εύα Μυλωνά - Αντώνης Κέπετζης.
Σημερα...
Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013
Η οποια* αξια μου(?)
Κυριε...
...καλυτερα να ημουν εκπτωτος
παρα εκπτωτικος.
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
* ο τονος απροσαρμοστος
Θέλω να `ρθω στο σπίτι σου
Και πλάι σου ν' αράξω
Χειμώνας να `ναι παγωνιά
Και τον παλιό μου εαυτό
Στη σόμπα σου να κάψω
Μα είν' `ενας άγγελος στην πόρτα σου
Που σαν με βλέπει από μακριά
Αγριεύει πέτρες μου πετά
Και δε μ'αφήνει δε μ' αφήνει να περάσω
Θέλω να `ρθω στο σπίτι σου
Και να σου τραγουδήσω
Πως είσαι η μόνη μου γιατρειά
Ναι είσαι η μόνη μου γιατρειά
Αλλιώς θα ξεψυχήσω
Μα είν' `ενας άγγελος στην πόρτα σου
Που σαν με βλέπει από μακριά
Αγριεύει πέτρες μου πετά
Και δε μ'αφήνει δε μ' αφήνει να περάσω
Θέλω να `θρω στο σπίτι σου
Τον πόνο μου ν' αδειάσω
Μα είν' `ενας άγγελος στην πόρτα σου
Και δε μ'αφήνει δε μ' αφήνει να περάσω
Και πλάι σου ν' αράξω
Χειμώνας να `ναι παγωνιά
Και τον παλιό μου εαυτό
Στη σόμπα σου να κάψω
Μα είν' `ενας άγγελος στην πόρτα σου
Που σαν με βλέπει από μακριά
Αγριεύει πέτρες μου πετά
Και δε μ'αφήνει δε μ' αφήνει να περάσω
Θέλω να `ρθω στο σπίτι σου
Και να σου τραγουδήσω
Πως είσαι η μόνη μου γιατρειά
Ναι είσαι η μόνη μου γιατρειά
Αλλιώς θα ξεψυχήσω
Μα είν' `ενας άγγελος στην πόρτα σου
Που σαν με βλέπει από μακριά
Αγριεύει πέτρες μου πετά
Και δε μ'αφήνει δε μ' αφήνει να περάσω
Θέλω να `θρω στο σπίτι σου
Τον πόνο μου ν' αδειάσω
Μα είν' `ενας άγγελος στην πόρτα σου
Και δε μ'αφήνει δε μ' αφήνει να περάσω
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013
............................Ακατεργαστη ληθη οι ακατεργαστοι λιθοι σου.....
Κι αν εισαι ληθη τι ζητω?
Ενα σφυρι κι ενα καλεμι
να σπασω αυτο το πετρωμα !
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Θέλω έναν ήχο πάνω απ' τη ψυχή μου
Θέλω έναν ήχο να ζεσταίνει το κορμί μου
Θέλω έναν ήχο μια σπάνια μελωδία
να προκαλεί χαρά και όχι αηδία.
Θέλω έναν ήχο ν' αγγίξει τη μορφή σου
να σου θυμίσει την πιο ακριβή γιορτή σου
να σου μαγέψει τα μάτια σου τα πλάνα,
Μη μου χτυπάτε την πουτάνα την καμπάνα.
Θέλω οι φίλοι μου να κλαίνε απ' τη χαρά τους
που δεν τους πήρα τα πολύτιμα όνειρά τους
Να είναι όλοι στην τελευταία γιορτή μου
μα όχι αυτή που 'χει γεννήσει το κορμί μου
Θέλω ν' ακούγεται από παντού κιθάρα
και τα ντραμς να προκαλούν αντάρα
Και να ρίχνουν χώμα στο κορμί μου
με γάντια ολόλευκα φωνάζοντας τιμή μου.
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ
γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ
γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά
έφυγα μα δε πρόλαβα μια τελευταία αγκαλιά.
Θέλω η νύχτα να λέει τ' όνομά μου
να 'ναι πιο μαύρη κι απ' την άψυχη καρδιά μου
Θέλω οι δείκτες ποτέ να μη γυρνάνε
ότι κι αν έφυγε ποτέ ξανά δε θα 'ναι
Θέλω ότι έλεγα ποτέ σας να μην πείτε
κατάρες και ευχές στη μνήμη μου να πιείτε
Θέλω να κλείσετε την πλάκα μου στον τάφο
με μάτια ορθάνοικτα που εγώ ποτέ δε θα 'χω.
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ
γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ
γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά
έφυγα μα δε πρόλαβα μια τελευταία αγκαλιά.
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ,
ποτέ.. ποτέ.. ποτέ...
Θέλω έναν ήχο να ζεσταίνει το κορμί μου
Θέλω έναν ήχο μια σπάνια μελωδία
να προκαλεί χαρά και όχι αηδία.
Θέλω έναν ήχο ν' αγγίξει τη μορφή σου
να σου θυμίσει την πιο ακριβή γιορτή σου
να σου μαγέψει τα μάτια σου τα πλάνα,
Μη μου χτυπάτε την πουτάνα την καμπάνα.
Θέλω οι φίλοι μου να κλαίνε απ' τη χαρά τους
που δεν τους πήρα τα πολύτιμα όνειρά τους
Να είναι όλοι στην τελευταία γιορτή μου
μα όχι αυτή που 'χει γεννήσει το κορμί μου
Θέλω ν' ακούγεται από παντού κιθάρα
και τα ντραμς να προκαλούν αντάρα
Και να ρίχνουν χώμα στο κορμί μου
με γάντια ολόλευκα φωνάζοντας τιμή μου.
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ
γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ
γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά
έφυγα μα δε πρόλαβα μια τελευταία αγκαλιά.
Θέλω η νύχτα να λέει τ' όνομά μου
να 'ναι πιο μαύρη κι απ' την άψυχη καρδιά μου
Θέλω οι δείκτες ποτέ να μη γυρνάνε
ότι κι αν έφυγε ποτέ ξανά δε θα 'ναι
Θέλω ότι έλεγα ποτέ σας να μην πείτε
κατάρες και ευχές στη μνήμη μου να πιείτε
Θέλω να κλείσετε την πλάκα μου στον τάφο
με μάτια ορθάνοικτα που εγώ ποτέ δε θα 'χω.
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ
γύρνα με πάλι κοντά της, γύρνα με πάλι Θεέ
γύρνα με πάλι σ' εκείνη, γύρνα με πάλι κοντά
έφυγα μα δε πρόλαβα μια τελευταία αγκαλιά.
Από ψηλά είσαι όμορφη, όμορφη όσο ποτέ,
ποτέ.. ποτέ.. ποτέ...
Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013
Μα..μα-μα...μα....μαμ.
-Μαμα....θελω να μεγαλωσω
-Φαε,παιδι μου
-Μαμα....θελω να διασκεδασω
-Φαε,παιδι μου
-Μαμα...θελω να μοιραστω
-Φαε,παιδι μου
-Μαμα...θελω να κλαψω
-Φαε,παιδι μου
-Μαμα...θελω να φυγω
-Φαε,παιδι μου
-Μαμα...ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ
-......................
-......................
-Γιατρε...το παιδι μου εχει ψυχολογικο
-Φατην , κυρα μου!!!
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)
Αφιερωμενο σε εκεινους
που ενω "εχουν" τα χερια
πανε στα μαχαιρια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)