Μην πεφτετε στην πλανη της βιτρινας. "Μεσα" το μαγαζακι άλλα πουλαει. Εναντιωθειτε στην αιτια κι οχι στην αφορμη.Ναι....ποντικοπαγιδα!

Οσες αυγες

οι Μιδες κι αν κανουν χρυσες,

Εκεινος μονο

θα ορισει την αξια τους. 

Η φωτια ποτε δεν δημιουργησε αυγη

Εσυ,η συγκατοικηση και το αναμενον τελος(παντα αναμενεται)

Ενα πουλακι θρεφεται απ'το μυαλο μου.

Φωλια εστιασε στην καρδια

πλαι στα χαμομ-ηλια.

Οταν λαχταραει,

τρυπωνει στο στομαχι

κι αισθανομαι τα ριγη του

που ποθουν 

αδεσμευσιά και ατρομία.

Σαν ερθει η ωρα να πεταξουν μακρυα

τα πολυτιμα του,

ανοιγω τα πατζουροφυλλα ματια

και φευγουν...

ηδη γνωστικα!

Μα σαν ερθει η ωρα να φυγει το ιδιο

πεταω μαζι του,

σαν το κομμενο σχοινι του χαρταετου,

ακολουθωντας 

το ιδιο αερινο μονοπατι.

Ψιθυριζω...

ρογχος η οδος!

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον) 

...και συ,καρδια,μη με προδωσεις...μην ψευδομαρτυρησεις στη δίκη μου

"Ποιὰ ἀπόλαυση τῆς ζωῆς βρίσκεται ἀμέτοχη λύπης; Ποιὰ δόξα γήινη μένει σταθερὴ καὶ ἀμετάθετη; Ὅλα εἶναι ἀσθενέστερα ἀπὸ τὴν σκιὰ καὶ ἀπατηλότερα ἀπὸ τὸ ὄνειρο, μία στιγμὴ καὶ ὅλα τὰ διαδέχεται ὁ θάνατος" 

.......

" Ἀλίμονο πόσο ἀγώνα ἔχει ἡ ψυχὴ ὅταν παλεύει νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σῶμα, πόσα δάκρυα χύνει τότε καὶ δὲν ὑπάρχει κανεὶς νὰ τὴν ἐλεήσει. Βλέπει πρὸς τοὺς Ἀγγέλους, χωρὶς ὅμως ἀνταπόκριση. Πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τείνει τὰ χέρια χωρὶς νὰ τὴν βοηθήσει κάποιος."

Νεκρώσιμα Ἰδιόμελα.
(Ἰωάννου Μοναχοῦ, τοῦ Δαμασκηνοῦ).

Χωρις μισο+μισο=ακεραιο, ο κοσμος μου επικινδυνος !

Ακροβατης μια ζωη!

Ποτέ δεν συμπερανα ομως

εαν ακροβατουσα 

απο αναγκη για αδρεναλινη,

ή απο  απροσδιοριστη αυτοκαταστροφη.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

υγ...το ενα δεν αναιρει το αλλο

ΧΑΘΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ

Τεχνιτη Νοημοσυνη

 Δεν μ'ενδιαφερει 
να πιασει το χερι σου 
ο'τι σου προσφερω.
Μ'ενδιαφερει η ψυχη
να το καλλιεργησει 
εν αγνοια σου!
          ...
Και να ξερεις πως
ο'τι αποστρεφεσαι
αυτο ποθεις....
βλακα(ψευτοχριστιανοχρυσαυγιτη)!
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥΜΠΑΡΕΙ.

Καπου υπαρχει λαθος

Σε κοιταζα πανσεληνο

κι ευχομουν να μη φεγγεις

τις "μερες" που με εξουσιαζε η απουσια.

Κι εσυ τις φωτιζες

με  μνημη.

 Γιατι να θλιβεσαι φεγγαροπροσωπε?

Η εκπληρωση των ευχων 

ειναι των αστεριων υποθεση,

οχι δικη σου. 

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

 

 

 

Λεω ΚΑΛΗΜΕΡΑ μεσα απ'ολες τις αισθησεις.

Τιμιος Σταυρος

Ω τρισμακαριστον ξυλον,

εν ώ ετάθη Χριστός...

Σώσον ημάς

τη δυνάμει σου!

Η λέξη βασιλικός 

προέρχεται από την ελληνική βασιλεύς. 

Οι χριστιανοί τον θεωρούν ευλογημένο φυτό, 

καθώς η Ιερά Παράδοση αναφέρει 

ότι η Aγ. Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό

 από το άρωμα του βασιλικού 

που φύτρωσε στο μέρος που ήταν θαμμένος, 

γι αυτό ονομάζεται και σταυρολούλουδο. 

 

 

"'Εκει που υψωνομαι να μαθω οτι κειμαι"

Αφουγκραζομαι τον θανατο.
Σαν αποξερασμενος αστεριας
τι αλλο  δυνατω?
Θα περιμενω
την περισυλλογη μου.
Οσα Φθινοπωρα μετρω
τοσα και τα χρονια μου
....
κι ακομα περιμενω
τα πεινασμενα "γλαροπουλια".

Βορα ή κειμηλιο?
Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

...........

Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη
θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου.

Παρθενα η φυση...

...χωρις σκεψη

...χωρις ιδιοτροπια

...χωρις υλη που αμαυρωνει

...χωρις απελπισια ψυχης.

Μαθε να μοιραζεσαι,

οχι σαν υπερεχων.

Ο'τι δεν μας περισσευει ειναι το καλυτερο μοιρασμα

Απέκτησα μια καινούργια σκιά.

Έπρεπε να απαλλαγώ από την παλιά.

Δεν έκανε ό,τι έκανα.

Steven Wright

Οσο αναπνεω θα αντιστεκομαι σε ο'τι με αντιμετωπιζει σαν ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟ.Μην μου εκμηδενιζεις τα συναισθηματα.Ισοι ποτε δεν θα γινουμε.

Ακουμε ΔΥΝΑΤΑ μεχρι τελους

 και ξυπναμε τον γειτονα που "κοιμαται".

Παμε!

................................Βιασου ! Η μνημη επανερχεται τις αυγες...

Παρε τα φυλλο-κάρδια μου

να χτισεις τη φωλια σου.

Μονο κανε γρηγορα

μην ξαφνικα 

συναντηθει το βλεμμα

και μας θυμισει

τον "μαστιγωτη" ερωτα!

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Λογοτεχνηματα ή αλλιως....ανθρωποι!

Τα μονα βιβλια που μ'ενδιαφερει να διαβαζω

ειναι οι ανθρωποι.

Ξεφυλλιζω τα λογια οταν τα στοματα σελιδες ανοιγουν.

Κι αν καπου επιμεινω

για να κατανοησω την αιτια της "γραφης",

τσακιζω απαλα μια εκφραση προσωπου

κι αυτην ξαναδιαβαζω ενω ο χρονος κυλα.

Ετσι δημιουργουνται 

...................................οι ρυτιδες! 

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

Βροχινες ανασες...

Σπαω με δυναμη τα συννεφα μου.

Χιλιαδες βροχινα διαμαντια σκορπισαν.

Ηρθε ο Σεπτεμβρης!

"DO YOU REMEMBER...

ALL THE LIFE I GAVE TO YOU"