Παραδεξου το!Τον καταλαβαινεις μα δεν θελεις να το δεχθεις!

Καλη σχολικη χρονια,αγγελουδια μου....

Έλα, μην κλαις, καλέ μαμά,
και θες τα μάτια σου να τρίψεις!
Εδώ είναι το σχολειό, σιμά!
Στον εμποράκο, μόλις στρίψεις!
Περνάνε τ' άλλα τα παιδιά..
Πρέπει λοιπόν κι εγώ να φύγω,
θηλύκωσέ μου την ποδιά! Ας είναι
δάκρυσε και λίγο.
Εγώ για νάχεις συντροφιά,
την αδελφούλα θα σ' αφήσω. Και
να στο πω σα θέλεις, πια..
Το μεσημέρι θα γυρίσω.

Τέλλος Άγρας

Στην υγεια μας,βρε παιδια....

ΑΨΕΝΤΙ:Η πράσινη νεράιδα

Ένα ποτό θρύλος , ίσως το μοναδικό ποτό το οποίο απέκτησε τόσους φανατικούς θαυμαστές και ορκισμένους εχθρούς.
Κατηγορήθηκε για πρόκληση εθισμού, παραισθήσεων και σχιζοφρένειας, αγαπήθηκε για το σμαραγδένιο χρώμα του, τη ζάλη και την έμπνευση που χάριζε, γέννησε μύθους, έγινε θρύλος, απαγορεύτηκε και... επέστρεψε δυναμικά.

Η ονομασία του πράσινου ελιξιρίου προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη αψίνθιο δηλαδή, αυτό που δεν πίνεται! Γραπτές πηγές αναφέρουν τη χρήση του αρωματικού ποώδους φυτού, της αψιθιάς, για ιατροφαρμακευτικούς λόγους από πολλούς λαούς κατά την αρχαιότητα, μεταξύ των οποίων οι Σουμέριοι, οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες.

αψιθια

Το 1792 ο Dr. Pierre Ordinaire το παρασκευάζει για πρώτη φορά στη σημερινή του μορφή, το αποκαλεί "πράσινη νεράιδα" και το πουλάει ισχυριζόμενος ότι θεραπεύει τα πάντα, από πονοκεφάλους μέχρι επιληψία και πέτρες στα νεφρά. Λίγο καιρό αργότερα, ο Major Dubied διαβλέπει τις δυνατότητες της πράσινης νεράιδας όχι ως φαρμάκου, αλλά ως απεριτίφ, αγοράζει την πατέντα και ξεκινάει την παραγωγή. Το 1805 τα κέρδη του αγγίζουν τα όρια του μύθου.

 Μερικά χρόνια αργότερα το αψέντι θα περάσει στα καφέ και τα μπαρ του Παρισιού, όπου θα βρει μεγάλη απήχηση στους καλλιτεχνικούς κύκλους. Η "Πράσινη Νεράιδα" γίνεται απαραίτητη στους Μπονττλέρ, Βερλέν, Ρεμπό, Ζολά, Πικάσο, Χέμινγουει και σε πολλούς άλλους και ο όρος "αψεντισμός" γράφεται στην ιστορία.
Οι περίεργες ιδιότητες, οι παρενέργειες για τις οποίες κατηγορήθηκε η ουσία Thujone, ήταν η αφορμή για τον ανελέητο πόλεμο εναντίον του πράσινου απεριτίφ. Τοξικότητα, εθισμός, πρόκληση παραισθήσεων και παρανοϊκής συμπεριφοράς ήταν το βασικό κατηγορητήριο. Οι κατηγορίες βεβαίως ήταν ενδείξεις και εικασίες αφού τίποτα δεν αποδείχθηκε επιστημονικά.
Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές η πραγματική αιτία του πολέμου εναντίον του, είναι ότι για 30 περίπου χρόνια κατείχε την πρώτη θέση σε πωλήσεις, εκτοπίζοντας κάθε άλλο αλκοολούχο ποτό, ακόμα και το κρασί.
Η Αμερική ήταν η πρώτη χώρα που απαγόρευσε την "πράσινη πληγή της Γαλλίας", όπως αποκαλούσαν το αψέντι το 1912. Ακολούθησαν όλες οι υπόλοιπες χώρες στις οποίες κυκλοφορούσε με τελευταία τη Γαλλία. Για 75 χρόνια περίπου το αψέντι πετούσε παράνομα σε πολλές χώρες, αλλά και νόμιμα σε κάποιες, κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη.

 
  Τι είναι τελικά το αψέντι;

 
Για την παρασκευή του χρησιμοποιούνται, σύμφωνα με την αυθεντική συνταγή, τρία βότανα: αψιθιά, γλυκάνισος, και μάραθο. Μετά την απόσταξη, το πράσινο χρώμα προστίθεται είτε με φυσικό τρόπο, εμποτίζοντας άλλα βότανα στο μείγμα, είτε με χρωστικές ουσίες, και η περιεκτικότητα σε αλκοόλ σε αυτό το στάδιο αγγίζει το 82%, που μετριάζεται με την προσθήκη νερού. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα πράσινο οινοπνευματώδες, η περιεκτικότητα αλκοόλ του οποίου μπορεί να κυμαίνεται από 45% εώς 74% και το οποίο δεν πίνεται σκέτο - οποιαδήποτε φιλότιμη προσπάθεια προϋποθέτει την προσθήκη νερού ή ζάχαρης.

Δακρυα και πονος παντου...

Σαν να μου τέλειωσαν τα χρώματα πριν καν τα αντικρίσω
σαν να κουράστηκα απ το χρόνο πριν καν να αρχίσω
λίγες στιγμές πριν ζήσω το κορμί μου πριν προικίσω
σαν να γελάστηκα από άνθρωπο λίγο πριν να τον συμπαθήσω
σαν να μου 'γνέψε η καρδιά μου και να ταυτίστηκε με την πιο μαύρη σκιά μου
σαν να κλότσησα μακριά τα όνειρά μου
σαν να έχασα για ένα λεπτό τη ματιά μου και να
θάφτηκα στο σκότος
πόσο μελαγχόλησε αυτός ο τόπος

Έχεις ιδέα τι είναι να πολεμάς μες στο σκοτάδι
και να μην πνίγεσαι μονάχος μες στη σκέψη να αφήνεσαι και να δίνεσαι
δεν γίνεσαι γαμώτο είσαι και για ότι είσαι πάντα κρίνεσαι
μη μου θλίβεσαι αγαπημένη που 'σαι τώρα
πια χαμένη εξαντλημένη ξοφλημένη αφού η αγάπη ήταν το μόνο που δεν ένιωσες
τώρα πάλι να με τα τέρατα πως έμπλεξες και πως θέλεις να ξεμπλέξεις
της ζωής σου είναι και του θανάτου η έλξη
άλλο ένα ακόμα ξωτικό νεκρό στη χώρα των μπορντό ονείρων
των ανύπαντρων ερωτευμένων χείρων
των μισαλλόδοξων μητέρων που κρατάνε τα μωρά υστερόβουλα
και όλα ανόφελα, κι ολα στον τόπο αυτό κοίτα πως γίνονται ανώδυνα

Αγάπησε με
σκούπισε το δάκρυ μου με φως και κράτησε με
αυτός ο τόπος μελαγχόλησε βοήθησέ με
λιώσε το φεγγάρι μου καν' το βροχη και ξέπλυνέ με..
αγάπησε με..

Ξερω....Ξαφνικα ολοι "ειμαστε" indigo...χα χα χα χα....Καλα που θα'ταν!!!

Παιδιά Indigo

Ο όρος «παιδί indigo» προέρχεται από την ψυχικό Nancy Ann Tappe, η οποία ταξινόμησε τις προσωπικότητες των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα της αύρας τους (σ.τ.μτφ.: ο όρος "indigo" είναι το χρώμα "λουλακί", οπότε το "παιδί indigo" είναι κυριολεκτικά το "λουλακί παιδί" επειδή το χρώμα της αύρας του είναι λουλακί).

Συνήθως κάθε παγκόσμια περίοδος συνοδεύεται από την υπεροχή ανθρώπων που έχουν αυτό το χρώμα. Για παράδειγμα σήμερα οι περισσότεροι ενήλικες είναι Μπλε ή Βιολετί, τα δυο χρώματα με τα πιο αναγκαία χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της μεταβατικής Βιολετί περιόδου. Κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου, της Λουλακί περιόδου, τα Λουλακί χρώματα θα είναι ο κανόνας (Understanding Your Life Through Color, 1982 -" Κατανοώντας τη ζωή σου μέσω του χρώματος"). 

Σύμφωνα με την Tappe,
Το φαινόμενο Indigo έχει αναγνωριστεί ως μια από τις εκπληκτικότερες αλλαγές της ανθρώπινης φύσης που έχουν καταγραφεί ποτέ στην κοινωνία. Το χαρακτηριστικό Indigo περιγράφει το ενεργειακό μοτίβο της ανθρώπινης συμπεριφοράς που υπάρχει σε πάνω από το 95% των παιδιών τα οποία γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία… Αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν παγκοσμίως και τελικά οι άνθρωποι Indigo θα αντικαταστήσουν όλα τα άλλα χρώματα. Όταν είναι μικρά παιδιά, οι Indigo αναγνωρίζονται εύκολα από τα ασυνήθιστα μεγάλα, διαυγή μάτια τους. Υπερβολικά έξυπνα, πρώιμα αναπτυγμένα παιδιά με εκπληκτική μνήμη και ισχυρή επιθυμία να ζήσουν ενστικτωδώς, αυτά τα παιδιά της επόμενης χιλιετίας είναι ευαίσθητες, προικισμένες ψυχές με εξελιγμένη συνείδηση, και έχουν έρθει εδώ για να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε τον παλμό της ζωής μας και για να δημιουργήσουν μία γη, μία υδρόγειο και ένα είδος. Είναι η γέφυρά μας προς το μέλλον.

Καλο Φθινοπωρο...

φθινόπωρο < αρχαία ελληνική φθίνω (=λιγοστεύω) + οπώρα (=φρούτο)

Φεύγουν τα χελιδόνια.
Κρύωσε ο καιρός.
Πέφτουν φύλλα από τα κλώνια.
Στο χαντάκι μαζευτήκαν,
κίτρινος σωρός.

Τέλειωσε τον τρύγο τώρα
πια ο αμπελουργός.
Κι ήρθε η ευλογημένη η ώρα,
που θα σπείρει στο χωράφι
στάρι ο γεωργός.

Ο καλός Θεός, που βλέπει
την καλή σπορά,
και βροχούλες όσες πρέπει
θα του στείλει, να 'βγουν τόσα
στάχυα καρπερά.

Το φθινόπωρο θα πάει,
θάρθει η χειμωνιά,
θάρθουν κρύα, θάρθουν πάγοι.
Κι όλοι μας θα μαζευτούμε στη ζεστή γωνιά.

 Στέλιος Σπεράντσας